نقطه پایان تجارت‌ تهاتری با رمزارز‌ها

به گزارش خبرنگار خبرگزاری علم و فناوری آنا، زمینه‌سازی برای تقویت توسعه استفاده از رمزارز‌ها در عرصه‌های اقتصادی، مسئله‌ای بود که به طور رسمی نیمه دوم سال ۱۴۰۰ از سوی برخی نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی مطرح شد.

یکی از این طرح‌ها، بهره‌گیری از ظرفیت رمزارز‌ها برای رفع تعهدات ارزی و به‌کارگیری از این بستر در امر تجارت خارجی است. در این راستا قرار بود تا سامانه‌های مبتنی بر بلاکچین مورد تأیید وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی قرار گیرند تا از ابراز رمزارز‌ها در فضای بین‌المللی و مدیریت تجارت خارجی و در نهایت کمک به دورزدن تحریم‌ها بهره گرفته شود؛ اما تا امروز این طرح همچنان در حد وعده باقی مانده و زمان اجرای دقیق آن مشخص نیست.

فعالان صنعت رمزارز عقیده دارند دولت فاصله زیادی تا اجرای طرح‌های توسعه‌ای چنینی داشته و نبود بستر‌های قانونی الزام‌آور در بدنه دستگاه‌های دولتی و نظارتی دلیل اصلی آن است. آن‌ها بر این باورند بی‌توجهی به نقش رمزارز‌ها به عنوان نیروی محرکه اقتصادی، کشور را از فرصت‌های مهم توسعه‌ای محروم می‌کند.

فاصله‌گرفتن از صادرات نفتی

افشین آشوری، کارشناس حوزه رمز ارز و بلاکچین در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری آنا، به ابعاد اقتصادی صنعت رمزارز در ایران اشاره کرد و گفت: از سال ۱۳۹۹، سندی از سوی فعالان صنعت استخراج رمز‌ارز ایران تهیه شد که به مزایا و پیامد‌های اقتصادی رونق این صنعت پرداخته شده بود. براساس این سند، در صورت رونق و تقویت صنعت رمزارز، درآمد‌های قابل قبولی عاید کشور می‌شود. میزان این درآمد‌ها تا حدود دو میلیارد دلار سالانه تخمین زده می‌شود که رقمی قابل توجه است. با وجود این اهمیت، طی سال‌های اخیر فعالیت‌های حوزه رمز ارز نتوانست به اقتصاد کلان کمک کند، چراکه از سوی دولت حمایت نشد.

کارشناس در حوزه رمز ارز و بلاکچین ادامه داد: زمانی‌که صنعتی در کشور راه می‌افتد، یکی از مولفه‌های کارآمد بودن آن فعال کردن سایر صنایع و واحد‌های تولیدی است. یکی از نتایج جدی گسترش صنعت ماینینگ، توسعه صنعت گاز کشور است. سالهاست گاز ایران به کشور‌های مختلف صادر می‌شود، اما بازگشت درآمد‌های آن با تاخیر و ابهام همراه است. اگر به جای توجه به صادرات نفتی، از این منابع جهت توسعه صنایع داخلی مانند ماینینگ بهره‌برداری می‌شد، با درآمد‌های بیشتر و بهره‌وری بالاتری مواجه بودیم. آنکه گاز مورد نیاز صنعت استخراج رمز ارز با قیمتی بسیار بالا به فعالان این حوزه فروخته می‌شود و در عوض رویکردها با سمت صادرات و فروش تهاتری گاز با سایر کشورهاست، نشان از نبود رویکرد صحیح از ظرفیت‌های رمزارزهاست.

اهمیت دورزدن تحریم‌های بانکی

آشوری ادامه داد: یکی از مهم‌ترین فرصت‌های استفاده از ظرفیت رمزارزها، رفع تعهدات ارزی تجار است. در سال‌های گذشته دولت اعلام کرده که تصمیم دارد از ظرفیت رمزارز‌ها برای فعالیت‌های تجاری به‌ویژه واردات بهره گیرد. در صورت رونق و تقویت صنعت رمزارز، درآمد‌های قابل قبولی عاید کشور می‌شود که میزان این درآمد‌ها تا حدود دو میلیارد دلار سالانه تخمین زده می‌شود که رقمی قابل توجه است. با تشدید تحریم‌ها علیه ایران، سامانه‌های بانکی برای انتقال ارز کشور دچار مشکل شده و سایر گره‌ها در سیستم سوئیفت برای ایران به‌وجود آمده است؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین فرصت‌های استفاده از ظرفیت رمزارزها، رفع تعهدات ارزی تجار است. بنابراین رمزارز‌ها می‌توانند بازوان کمکی مهمی در جایگزینی تجارت تهاتری شوند.

این فعال حوزه رمزارز خاطرنشان کرد: تا پیش از این برخی اخبار مبنی بر آن بود که دولت تلاش دارد تا رمز ارز‌ها را در روابط تجاری خود با کشور‌هایی مانند روسیه، دخیل کند. اما هنوز هیچ یک از این برنامه‌ها به مرحله اجرا نرسیده‌اند. علیرغم تلاش‌های فعالان صنعت رمزارز برای ورود به مسائل تجاری و بهبود چرخه‌های اقتصادی، تا زمانیکه مصوبات اعلام شده و تصمیمات دولت مبنی بر استفاده از رمزارز‌ها در مباحث تجاری، در متن قانون نهاد‌هایی مانند بانک مرکزی، سازمان امور مالیاتی، قوه قضاییه و ... درج نشود، شاهد پیشرفت و حل مشکلات صنعت ماینینگ نخواهیم بود.

به‌کارگیری بازوان کمکی اقتصادی

کارشناسان اقتصادی بر این باورند استفاده از ظرفیت رمزارز‌ها برای انتقال اعتبارات، می‌تواند اقدامی جدی در راستای بهبود اقتصاد کلان کشور باشد. یکی از نمونه‌های کاربرد رمزارز‌ها در اقتصاد، توانایی آن‌ها در تبادل اعتبار از واردکنندگان به صادرکننده و همین‌طور سایر فعالیت‌های تجاری، است. فعالان صنعت رمزارز معتقدند فرآیند مذکور امری ممکن و اقدامی مثبت در جهت توسعه تجارت خارجی است. به‌ویژه در شرایط فعلی که کشور با بحران کمبود ارز برای تامین مهم‌ترین کالا‌های وارداتی خود مواجه بوده، بکارگیری سازکار‌های جایگزین این چنین می‌تواند راه‌حلی مطلوب و به صرفه باشد.

زمینه‌سازی برای تقویت توسعه استفاده از رمزارز‌ها در عرصه‌های اقتصادی، مسئله‌ای بود که به طور رسمی نیمه دوم سال ۱۴۰۰ از سوی برخی نهاد‌ها و سازمان‌های دولتی مطرح شد. یکی از این طرح‌ها، بهره‌گیری از ظرفیت رمزارز‌ها برای رفع تعهدات ارزی و به‌کارگیری از این بستر در امر تجارت خارجی است. در این راستا قرار بود تا سامانه‌های مبتنی بر بلاکچین مورد تایید وزارت صنعت، معدن و تجارت و بانک مرکزی قرار گیرند تا از ابراز رمزارز‌ها در فضای بین‌المللی و مدیریت تجارت خارجی و در نهایت کمک به دور زدن تحریم‌ها بهره گرفته شود.

اما تا امروز این طرح همچنان در حد وعده باقی مانده و زمان اجرای دقیق آن مشخص نیست. فعالان صنعت رمزارز عقیده دارند دولت فاصله زیادی تا اجرای طرح‌های توسعه‌ای این چنین  داشته و نبود بستر‌های قانونی الزام‌آور در بدنه دستگاه‌های دولتی و نظارتی دلیل اصلی آن است. آن‌ها بر این باورند بی‌توجهی به نقش رمزارز‌ها به عنوان نیروی محرکه اقتصادی، کشور را از فرصت‌های مهم توسعه‌ای محروم می‌کند.