اسرائیل بودجه فیلم‌های منتقد به سیاست‌هایش را پس می‌گیرد

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری آنا، فیلمساز‌ها می‌گویند حمله وزیر فرهنگ رژیم صهیونیستی به دو مستندی که در سرزمین‌های فلسطینی ساخته شده‌اند بخشی از پویش ساکت کردن مخالفان است.

وزیر فرهنگ اسرائیل سعی می‌کند تا بودجه‌های دولتی را از دو فیلم مستندی که به اشغال سرزمین‌های فلسطینی می‌پردازند را پس بگیرد. این اقدام باعث افزایش نگرانی‌ها درباره عمل کردن دولت راستگرای تندروی جدید اسرائیل به وعده‌هایش مبنی سرکوب صدا‌های مخالف شده است.

میکی زوهر، وزیر کابینه بنیامین نتانیاهو از حزب حاکم لیکود وعده داده تا بودجه‌ای که «به نشر روایت دشمن کمک می‌کند را پس بگیرد» و او می‌خواهد بودجه فیلم‌هایی که «سرباز‌های اسرائیلی را به صورت قاتل نشان می‌دهند» را از سازندگانش پس بگیرد.

او گفته، که از این به بعد فیلم ساز‌ها باید تعهدی را امضا کنند که از آن‌ها قول می‌گیرد که از بودجه‌های دولتی برای خلق محتوایی که به ضرر دولت اسرائیل یا ارتش این کشور است استفاده نمی‌کنند.

این وزیر می‌گوید، از تهیه کننده‌های این دو فیلم، که هم اکنون در جشنواره‌ها در حال نمایش هستند و در شبکه‌های کابلی اسرائیلی قابل دیدن هستند، می‌خواهد تا کمک‌های بلاعوض دولت اسرائیل را پس بدهد. یکی از این فیلم‌ها به نام «H۲: آزمایشگاه اشغال»، به تاریخ اشغال شهر الخلیل واقع در کرانه باختری رود اردن توسط اسرائیلی‌ها می‌پردازد.

فیلم دیگر به نام «دو بچه در روز» درباره دستگیری‌ها و بازجویی‌ها از کودکان فلسطینی است.

سینمای اسرائیل، از جمله صنعت مستندسازی برجسته این کشور، به شدت به بودجه‌ها و کمک‌های بالاعوض دولت اسرائیل وابسته است.

دیوید واچزمن، کارگردان فیلم «دو بچه در روز» می‌گوید: «این دو فیلم فقط قطره‌ای از اقیانوس هستند، اما این حمله به آزادی بیان در اسرائیل، به فرهنگ و به تمام هنرمندان اسرائیلی است.»

این فیلم به دستگیری و بازجویی از چهار کودک از اردوگاه پناهندگان آیدا می‌پردازد که چهار سال تمام به جرم سنگ اندازی زندانی شدند. سازمان‌های حقوق بشری هر ساله صد‌ها مورد از این دستگیری‌ها را مستند می‌کنند. اکثر این دستگیری‌ها نیمه شب، وقتی که کودکان در خواب هستند رخ می‌دهند.

نوام شیزاف، کارگردان «H۲: آزمایشگاه اشغال» به همراه ایدیت آوراهامی گفت: «اسرائیل تصمیم گرفته فرهنگ را به پروپاگاندا تبدیل کند.» فیلم آن‌ها به واکاوی تاریخ الخلیل می‌پردازد، جایی که در آن حکومت نظامی و اشغال شهر توسط ساکنان یهودی، این شهر را که زمانی مرکز پررونق فلسطینی بود، به یک شهر ارواح پادآرمانشهری تبدیل کرد.

شیزاف گفت: «سازوکار‌های کنترل که اولین بار در الخلیل ابداع و به کار گرفته شدند- استیلای یهودی به مبتذل‌ترین و زشت‌ترین شکل ممکن-امروز در سراسر سرزمین‌های فلسطینی در حال تکرار هستند.»

هر دو فیلم باعث خشم شای گلیک، یک فعال راستگرای تندرو که به حمله به هنرمندان و موسسات فرهنگی که از نظر او اعتبار اسرائیل را خدشه دار می‌کنند، شده‌اند. سازمان او، بتسالمو، کمپین‌های فشاری را برای واداشتن مقامات داخلی اسرائیل به لغو اکران‌ها راه اندازی کرده است. در یک مورد او موفق شد مانع از اکران عمومی H۲ در شهر پاردس هانا شود.

شیزاف گفته است: «فیلم ما می‌گوید که نه تنها سرزمینهای فلسطینی، بلکه خود اسرائیل هم در حال ورود به فرایند «عبری سازی» است. چیزی که خنده‌دار است این است که فرایندی که در قلب این فیلم قرار دارد، برای خود فیلم دارد رخ می‌دهد.»

وزیر فرهنگ اسرائیل به درخواست روزنامه گاردین برای پاسخگویی به این موضوع جواب نداد.