۹ دی؛ حماسه‌ای برای دفع فتنه‌های مستمر

گروه سیاست خبرگزاری آنا- حسام رضایی: امروز سیزدهمین سالروز حماسه نهم دی است؛ روزی که غائله‌گردانی مدعیان تقلب در انتخابات ریاست جمهوری دهم رسما پایان یافت و کشتی انقلاب و نظام به ساحل آرامش رسید. اگر بخواهیم این روز بزرگ را صرفا از زاویه حوادث سال ٨٨ و معطوف به امر سیاسی و محدود به دو نامزد اصلی آن انتخابات بنگریم، حق ادا نشده و این حماسه مانند سایر وقایع تاریخی، ناگزیر و به تدریج از اذهان پاک خواهد شد.

جان‌مایه نهم دی‌ماه چیست که این روز را به شاقول درک فراز و نشیب‌های جاری و آینده کشور، تبدیل کرده است؟




انتخابات ریاست جمهوری دهم و حوادث پس از آن، یکی از جنجالی‌ترین مقاطع تاریخ سیاسی پس از انقلاب اسلامی در ایران است. از ماه‌ها پیش از برگزاری انتخابات آن سال، جریان موسوم به اصلاح‌طلبی شائبه بروز تقلب در انتخابات را کلید زد و برای جلوگیری از این ادعا، دست به تشکیل «کمیته صیانت از آرا» زد. با نزدیک‌شدن به انتخابات، شیب زیر سوال‌بردن سلامت انتخابات تندتر شد و فضای غبارآلودی از، اما و اگر، آسمان سیاست ایران را در برگرفت. همسر یکی از چهره‌ها مدعی شد در صورت تقلب، مردم لازم است به خیابان‌ها بریزند و خود آن چهره نیز در نامه‌ای بدون سلام به رهبر انقلاب (٣ روز مانده به انتخابات) مدعی شعله‌گرفتن آتش‌فشان‌هایی، عن‌قریب در جامعه شد. 

پس از انتخابات، مدعیان تقلب با جلوداری میرحسین موسوی، فاز عملیاتی پیدا کردند و با کلیدزدن آشوب در خیابان و غلبه‌دادن آنارشیسم بر روند‌های قانونی، سعی کردند موضع خود را به کرسی بنشانند. برای جلوگیری از تضییع احتمالی حقوق کاندیدای مدعی، حاکمیت به نامزد شکست‌خورده پیشنهاد کرد تا قسمتی از آراء بازشماری شود (پیشنهادی که البته موضع بخشی از اصلاح‌طلبان هم بود)، اما فرد مدعی و اطرافیان او بدون توجه به این پیشنهادها، بر پاشنه دروغ‌پراکنی چرخیدند و کشور را ماه‌ها معطل خود ساختند.

آشوب فتنه تا ٧ ماه پس از انتخابات ادامه یافت و نامزد بازنده جز تکرار مشتی ادعا، چیز دیگری برای ابراز نداشت. ادعا‌های او دوقطبی شدیدی در کشور ایجاد کرد و وضعیت سیاست داخلی و خارجی را عملا به حالت تعلیق درآورد. 

نقطه اوج بی‌خردی و نفس‌پرستی نامزد بازنده، هواداری او از بی‌حرمتی به «علم و کتل» اباعبدالله در روز عاشورای سال ٨٨ و «امت خداجو» خواندن متعرضین بود. اقدام موسوی در حمایت از بی‌حرمتی به ساحت مقدس امام حسین (ع)، دیگر برای مردم ایران حتی آن‌هایی که به او رای داده بودند، پذیرفتنی و قابل تحمل نبود.

مردم در روز نهم دی به صورت میلیونی در تهران و سایر شهر‌ها و شهرستان‌ها به خیابان‌ها آمدند و در حمایت از نظام و انقلاب و رهبری، شعار سر دادند. نکته مهم درباره تظاهرات روز نهم دی سال هشتادوهشت این بود که جمعیت شرکت‌کننده، صرفا از هواداران یک نامزد به‌خصوص نبودند و طیفی از سلایق را می‌شد در این روز بزرگ در خیابان‌ها دید. به بیان دیگر آنچه مردم را به حضور در این اجتماع بزرگ واداشت، پایان‌دادن به فتنه چندین‌ماهه جنبش سبز و رهبر میدانی آن یعنی میرحسین موسوی و بازگرداندن آرامش به امور روزمره کشور بود. 

اما همانطور که در ابتدای گزارش اشاره شد، چنانچه بخواهیم حماسه نهم‌دی را صرفا از زاویه حوادث سال ٨٨ و معطوف به جدال سیاسی میان دو نامزد اصلی انتخابات آن سال بنگریم، به هیچ‌وجه اهمیت این روز بر ما روشن نشده و طبیعتا با توجه به تغییرات نسلی، به تدریج از اذهان پاک خواهد شد. پس چگونه باید به این روز مهم نگریست و از آن درس گرفت؟

 

برای پندآموزی از حماسه نهم دی، باید از جان‌مایه آن، شاقول ساخت و با آن شاقول، فرازونشیب‌های انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی را درک کرد. این جان‌مایه چیزی نیست جز بصیرت در قبال فتنه‌های تحمیلی دشمنان انقلاب و نظام.

مراسم‌ بزرگداشت حماسه نهم دی‌ماه در گوشه و کنار کشور، امسال متفاوت‌تر از قبل برگزار میشود چراکه کشور فتنه‌ای بزرگ در لفافه فریبنده «زن، زندگی و آزادی» را از سر گذراند که هسته مرکزی آن، نه جایی برای زن دارد، نه محملی برای زندگی و نه مقامی برای آزادی.

 

ناگفته پیداست که این فتنه‌ها، بی‌کرانه هستند و نمی‌شود برای آن‌ها محدوده و حد یقفی در نظر گرفت. اساسا کار دشمن، مانع‌تراشی برای جلوگیری از پیشرفت نیرو‌هایی است که نمی‌خواهند در جهت منافع او باشند. حوادث سال ٨٨ و حمایت از نامزد بازنده، بی‌شک یکی از نقاط کانونی فتنه‌انگیزی دشمنان بود، اما روند دشمنی‌های آشکار و پنهان در سال‌های اخیر (از تحریم و ترور گرفته تا نفوذ و ...) ناظر را به این نتیجه می‌رساند که اولا فتنه، امری پایان‌ناپذیر است و ثانیا برای مقابله با فتنه‌ها بایستی جان‌مایه نقاط عطف تاریخی همچون نهم دی که «حفظ بصیرت» است را به طرزی مستمر و خستگی‌ناپذیر، بازتولید کرد.

مراسم‌های بزرگداشت حماسه روز نهم دی‌ماه در گوشه و کنار کشور، امسال متفاوت‌تر و معنادارتر از قبل برگزار میشود چراکه کشور و انقلاب و نظام فتنه‌ای بزرگ در لفافه فریبنده «زن، زندگی و آزادی» را از سر گذراند که هسته اصلی و مرکزی آن، نه جایی برای زن دارد، نه محملی برای زندگی و نه مقامی برای آزادی. روند‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پس از اغتشاشات اخیر نشان داد که هدف اصلی دشمنان و پادو‌ها و پیاده‌نظام‌های آن‌ها در داخل و خارج کشور، چیزی جز آشوب‌افکنی، استقرار دیکتاتوری و تلاش برای تجزیه ایران نبوده است. 

در هر فتنه، سر‌ها را باید به سمت حماسه نهم دی چرخاند و از آن روز همیشه زنده، درس‌ها آموخت. حفظ بصیرت، پشتیبانی از سرانگشت اراده ولی امر و شناخت دشمن و اهداف پشت پرده آن، مهم‌ترین پیام‌های نهم دی است.