ایجاد باشگاه کشورهای تحریم شده خلاء برجام را پر خواهد کرد

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد و کارآفرینی خبرگزاری آنا، رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشجویی مرداد ماه سال ۱۳۹۱ در بیانات خود اشاره کردند: اگر واقعاً یک تبیین دانشگاهى و آکادمیک نسبت به اقتصاد تهاجمى مکمل اقتصاد مقاومتى وجود دارد، چه اشکالى دارد؟ آن را ھم مطرح کنیم. با توجه به این نکته مهم و اساسی سال ۱۳۹۵ اولین بارقه‌های مقابله بین المللی با تحریم‌های ظالمانه آمریکا و اتحادیه اروپا، توسط ایران زده شد. شورایی با هدف تجمیع کشور‌هایی تحریم شده با حضور نخبگان سیاسی، اقتصادی و امنیتی کشور ایجاد شد. جلسات متناوب شورا کم و کیف کار را بررسی کرد و در نتیجه، ایجاد سازمان کشور‌های تحریم شده در اولویت قرار گرفت. این شورا تشکیل باشگاه کشور‌های تحریم شده را فرصت بزرگی برای اقتصاد ایران دانست و پیدایش این سازمان را وسیله ساز گستره تجارت ایران و دسترسی به بازار‌های نو خواند.

۲۶ کشور تحریم شده متشکل از ایران، روسیه، چین، سوریه، کره شمالی، کوبا، عراق، یمن، بلاروس، ونزوئلا، میانمار، اریتره، ساحل عاج، کنگو، لبنان، سومالی، افغانستان، لیبی، ویتنام، هائیتی، سریلانکا، زیمباوه، لیبریا، جمهوری آفریقای مرکزی، برمه و لیبی شَمایی پر قدرت از آینده‌ی باشگاه را به تصویر می‌کشند. جمعیت دو میلیارد و سیصد میلیونی و پراکندگی در راهبردی‌ترین نقاط قاره‌های جهان، جغرافیای سیاسی قدرت را از نو ترسیم خواهد کرد.

سه کشور ایران، چین و روسیه با داشتن مزیت‌های مطلق و نسبی در تولید کالا‌ها و خدماتی خاص محور اصلی این باشگاه در جهان خواهند بود. ابتکار عمل ایجاد باشگاه برای اولین بار از طرف ایرانی به روس‌ها ارائه شد و با استقبال سفیر وقت روسیه آقای میخائیل اولیانوف در شبکه‌های اجتماعی اطلاع رسانی شد.

باشگاه قدم‌های ابتدایی را پیش از این نیز با همکاری‌های مختلف در قالب عالی‌ترین رفتار‌های سیاسی همچون رزمایش مرکب برداشته است، اما رونمایی از سازمان کشور‌های تحریم شده با حضور اعضای اصلی آن هنوز به صورت رسمی اعلام نشده است. این سه کشور در ابعاد مختلف ظرفیت‌های پیچیده‌ای دارند و در حال حاضر به صورت همه جانبه سطح همکاری‌ها را ارتقا می‌دهند، اما انقلاب‌های زیادی در بستر اقتصاد بین المللی خواهند داشت که هر کدام از آن‌ها به تنهایی تصویر آینده پژوهان از فردای جهان و اکوسیستم اقتصادی را دگرگون خواهد کرد.

**روسیه چین ایران بازیگران موتور محرک مدنیت، انرژی

هر مساله کوچکی که به انرژی ارتباط داشته باشد یک سوی آن چین، روسیه و ایران هستند. چین، در سال ۲۰۲۱ بر اساس آمار بی‌پی ۲۶.۱ درصد کل انرژی دنیا را مصرف کرده است. رقمی بالاتر از یک چهارم مصرف کل انرژی جهان، یعنی این کشور به تنهایی در قسمت تقاضای بازار قیمت گذار بازار رقابتی نفت و گاز است و در اعمال هر نوع سیاستی بازار انرژی را متاثر خواهد کرد.

روسیه با تولید ۱۰ میلیون و ۱۸۰ هزار بشکه نفت در روز، دومین تولیدکننده نفت جهان و همچنین اولین کشور در ذخایر گاز طبیعی با ۳۷ تریلیون متر مکعب است. در فهم تاثیرات این غول گازی همین بس که قاره اروپا با قهر سیاسی پوتین، صنعت خودور و نیمی از تولید روی و آلومینیوم را متوقف کرده است و زمستان سرد و وحشتناکی را در پیش دارد.

ایران دومین دارنده ذخایر گازی جهان و با ۱۵۸ میلیارد بشکه نفت چهارمین کشور دارنده ذخایر نفت است. اما آنچه نقش ایران را در بازار انرژی پررنگ می‌کند پاسداری از منابع انرژی خاورمیانه است که ۴۰ درصد از منابع نفتی و ۲۱ درصد از ذخایر گازی را در خود جای داده است. تاریخ معاصر نشان داده است کوچکترین تغییرات در جغرافیای سیاسی منطقه، بدون حضور ایران غیر ممکن است.

آخرین مورد از این توانایی در قرارداد میان رژیم صهیونیستی و لبنان به نمایش گذاشته شد؛ در مناقشه مرزی دریایی مربوط به میادین گازی فراساحلی کاریش رژیم غاصب به دنبال این بود تا پای خود را از گلیمش بیشتر دراز کند که با فشار‌ها و تهدیدات واقعی حزب الله، توان راهبردی ایران در لبنان عقب نشست. آنچه به وضوح دیده می‌شود، اما خبری از آن در رسانه‌ها وجود ندارد این مهم است که بخش اعظم انرژی جهان تمام قبضه در اختیار کشور‌های تحریم شده است.

**جمعیت، فاکتور همیشه اثرگذار در رشد کشور‌ها

فناوری به عنوان دست برتر تولید باعث افزایش بهره وری و در نتیجه کاهش قیمت محصولات و ایجاد رشد اقتصادی می‌شود، این مهم خود خروجی جمعیت است. با علم بر نقش آفرینی چاپ سه بعدی و به کارگیری ربات‌ها در تمام سطوح صنایع، باز هم جمعیت در قدرت تولید با ماحصل قیمت کمتر مانند نهنگ همه‌ی دستاور‌های علمی تولیدکننده‌های جهانی را می‌بلعد.

با وجود دسترسی سیستم‌های سرمایه داری چین و آمریکا به بازار‌های چند میلیاردی بین المللی برای صادرات کالا‌های خود، اما هنوز توان اصلی این غول‌های اقتصادی جمعیت مصرف کننده داخلی است. کثرت دو میلیارد و سیصد میلیونی کشور‌های تحریم شده که یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد با تمام کاستی‌های موجود اگر هیچ اتفاق مبارکی نداشته باشد باز هم یک پتانسیل عظیم دارد که آن مصرف است.

توان غرب، در تولید بازار انبوه و متنوع است که با وابسته کردن سایر کشور‌ها به این بازارها، به اهرمی با امکان فشار روی اذهان عمومی دست پیدا می‌کند. بازار ابزار هژمونی غرب است که علت موفقیت آن در غرب قرار گرفتن محصول روی ریل ذائقه از پیش مهندسی شده است. بستر سخت افزاری بازار مبتنی بر دسترسی به جمعیت و حراست از امنیت مصرف است و بستر نرم افزاری، ارائه محصول با پیوست نیکبختی در مصرف محصول غربی است.

ساختار نظام‌مند قدرت در کشور‌های سرمایه داری در اثر تناوب مصرف، تولید و استعمار ایجاد شده است. کشور‌های زیادی در جهان وجود دارند که استعمار مانع توسعه آن‌ها شده و خواهد شد چرا که مواد خام تولیدات غربی از غارت نهاده‌های تولید این کشور‌ها تامین می‌شود؛ با وجود غارت اموال کشور‌های تحریم زده، بازار مصرف این کشور‌ها بکر بوده و آماده‌ی تجارت با پیوست حمایت امنیتی است.

**جمعیت مصرفی بزرگترین پشتوانه دلار

آنچه دلار را تثبیت می‌کند اول حجم تولید اقتصاد آمریکا و سپس حجم تجارت سایر کشور‌ها با دلار در بازار‌های بین المللی است که هر دو این‌ها با افزایش قدرت‌های نوظهور اقتصادی در حجم تولید و سپس پیمان‌های چند جانبه پولی کشور‌ها در خطر است. ما نیز می‌توانیم در روند تضعیف دلار و حذف آقایی اش کمک شایانی کنیم.

با تشکیل یک قدرت چند جانبه اقتصادی به نام باشگاه کشور‌های تحریم شده به بازار‌های تحریمی آمریکا هجوم برده و مبادلات دلاری آمریکا را حذف کرده ایم. همچنین بازار این کشور‌ها را از محصولات آمریکایی و هم پیمانان اقتصادی آمریکا پاک کرده و با در اختیار قرار دادن بازار آن‌ها به تولیدکنندگان کشور‌های عضو باشگاه، اقتصاد اعضای باشگاه را تقویت کردیم.

دلار امروز در معرض تهاجم‌های بسیاری در داخل و خارج آمریکا قرار دارد: تشکیل گروه بریکس، تحریم کشور‌های هم پیمان اقتصادی آمریکا توسط آمریکا، بدهی سی و یک تریلیون دلاری که از نصف تولید ناخالص داخلی آمریکا فراتر رفته، چاپ ۳۱۰۰ میلیارد دلاری اسکناس دلار و سه برابر شدن فیزیک دلار در دوره‌ی هشت ساله ترامپ و ... خطر بازگشت این حجم عظیم از نقدینگی به آمریکا و منهدم شدن اقتصاد آمریکا با تورم افسارگسیخته و جنگ داخلی را دارد.

تشکیل باشگاه ضربه محکمی به اقتصاد آمریکا خواهد زد، زیرا آمریکا دیگر توانایی تحریم کشور جدیدی را ندارد و از طرفی هم سایر کشور‌ها هم بدون ترس از تحریم آمریکا (خرید اس ۴۰۰ ترکیه از روسیه به جای پاتریوت آمریکایی) خلاف منافع آمریکا عمل خواهند کرد و این آمریکا را از یک تصمیم گذار در فضای بین المللی اقتصاد به کشور تصمیم پذیر و رام تبدیل می‌کند.

**باشگاه تحریمی‌ها اتحادیه‌ای فرا قاره‌ای که کتاب ادبیات تسلط اقتصادی را با زبان مقاومت خواهد نوشت
کشور‌های تحریم شده به دلیل قدرت اقتصادی بزرگی که با یکدیگر پیدا می‌کنند توان ایجاد یک ارز مشترک و قدرتمند را دارند. ارزش تولید ناخالص داخلی کشور‌های تحریم شده به ۲۱ تریلیون دلار می‌رسد که ۴ و نیم تریلیون دلار از اقتصاد اروپا بزرگتر است.

ایجاد ارز مشترک میان کشور‌هایی که عضو باشگاه خواهند شد به هیچ وجه اتفاقی دوری نیست به خصوص که این کشور‌ها به دلیل تنوع محصولات و منابع در نیاز‌های اقتصادی یکدیگر همپوشانی داشته و چرخه‌ی تولید و مصرف را در یک سیکل فعال اقتصادی دارند. به عنوان مثال، روسیه پس از خودداری کانادا از تحویل توربین‌های گازی فروخته شده، نیاز خود را به کشور ما اعلام کرد و ایران نیز به وسیله شرکت تخصصی مپنا تامین ۴۰ توربین گازی فوق پیشرفته را فراهم کرد.

حجم GDP، نهاده‌های تولید فراوان از جمله منابع سرزمینی، انرژی وافر و نیروی انسانی متخصص فقط یک جرقه همچون ارز مشترک، قرارداد‌های دیپلماتیک برای روادید و قرارداد‌های تسهیل تجارت می‌خواهد تا باشگاه تحریمی‌ها به عنوان بانفوذترین اتحادیه اعلام وجود کند.

**مزایای باشگاه تحریمی‌ها برای ایران

تحریم سبب خواهد شد تا صادرات خدمات فنی مهندسی به کشور‌های عضو باشگاه افزایش پیدا کند و این زمینه فعالیت برای نیرو‌های مازاد فنی مهندسی ایران در این کشور‌ها را فراهم می‌کند. به خصوص که کشور ما در زمینه سد سازی، ساخت نیروگاه، توربین، ساخت موشک، علم ژنتیک و موادغذایی تبحر زیادی دارد.

کشور‌های عضو از خرید کالا‌های شرکت‌های کشور‌های متخاصم امتناع می‌کنند و این رقابت را برای شرکت‌های ایرانی و سایر اعضا آسان‌تر خواهد کرد و موجب کاهش آمار بیکاری در اقتصاد‌های عضو می‌شود. عمده کشور‌های تحریم شده مشکل سوخت و دسترسی به مشتقات نفتی دارند و این بازار بزرگی برای محصولات پتروشیمی ایرانی خواهد بود.

برای نمونه می‌توان به صادرات بنزین با ونزوئلا اشاره کرد که قدرت ایران را به رخ جهانیان کشید. با همکاری اعضا و با توجه به پتانسیل‌های بالقوه سرزمین‌های عضو، امکان تولید محصولات با مزیت نسبی و مزیت مطلق به دلیل استعداد بالای هر کشور در یک فناوری و یا یک نهاده تولیدی خاص به صورت مشترک ایجاد می‌شود.

اتفاق بزرگی که با احداث باشگاه برای مردم مملکت‌های صدمه خورده می‌افتد امکان حمایت و پشتیبانی به وسیله سایر هم تیمی‌ها است. به دلیل ظرفیت‌های متفاوتی که در هر اقلیم وجود دارد کالا‌های تحریم شده با استفاده از نیرو تولیدی و اقتصادی باشگاه هم پوشانی می‌شود. به موجب چند بعدی بودن جریان اقتصادی کشور‌های تحریم شده، اعضا برای اولین بار از حالت انفعالی خارج و هیئت تهاجمی می‌گیرند به این صورت که کارآیی خواهند داشت اقدام متقابل با ضمانت اجرایی بالا نسبت به هر کشور یا سازمان ستیزه جو داشته باشند؛ که در ادوار تاریخ تحریم هیچگاه عملیاتی نشده بود.

همه‌ی فرصت‌های اقتصادی این تشکیلات فوق العاده هستند و آینده‌ی ما را دگرگون می‌کنند، اما یک مورد در میان همه‌ی امتیاز‌ها نقش ویژه‌ای دارد خلق شاهراه‌های ارتباطی آورده مالی فراوانی برای کشور‌های دست اندرکار به ارمغان می‌آورد و توسعه کشور‌های اتحادیه را برای چند دهه اطمینان می‌دهد. این مسیر‌های جهانی شریان‌های اقتصادی را به سمت سرزمین‌های تحریم شده هدایت کرده و به تحریم‌هایی که سیاست منزوی کردن کشور‌های عضو را داشتند پاتک می‌زند.

وسعت سرزمینی کشور‌های تحریم شده ۳۹ میلیون و ۶۰۰ هزار کیلومتر مربع است که ۲۹ درصد از کل مساحت کشور‌های جهان را تشکیل می‌دهد. یعنی تقریبا یک سوم از کل زمین بایکوت اقتصادی شده است که به استعانت از انسجام و همیاری کشور‌های منع شده، پایان خواهد گرفت و روند جاری جهان را برعکس خواهد کرد.

این میزان از خاک که عمده‌ی آن به توفیق الهی حاصلخیز است موجب می‌شود که کشور‌هایی که مورد ظلم واقع شده اند محصولات کشاورزی با کیفیت و انبوه تولید کنند و بخش راهبردی غذای جهان را در ید خود داشته باشند. در حال حاضر هم این اتفاق به جهت جنگ اکراین و روسیه حاصل شده است. روس‌ها با گرفتن بخش اصلی زمین‌های کشاورزی خاک اکراین ۳۳ درصد از غلات جهان را در معرض تسلط قرار داده اند.

باشگاه کشور‌های تحریم شده بستر‌های ناشناخته‌ای دارد که عامل اصلی پیروزی در جنگ تحریم‌ها است. برای نمونه مساله امنیت سرمایه به دلیل پراکندگی کشور‌های تحریم شده در چند قاره و امکان هر نوع اقدام نظامی و اقتصادی نیابتی به وسیله سایر اعضا بیمه نامه‌ای استوار برای سرمایه گذاران خارجی با اولویت ایمن بودن دارایی آن‌ها است تا در کشور‌های عضو باشگاه فعالیت اقتصادی مصون داشته باشند.

**سرمایه گذاری‌های ایران در بستر‌های نوین تکنولوژی، میوه قدرت می دهند

وقایع حال حاضر جهان گویای وضعیت دو قطبی جهان امروز است البته رسانه‌های غربی سعی بر این دارند که این فضا را به مسائل جزئی تنزل دهند. روس‌ها در حال جنگ هستند تا عمق راهبردی کشورشان را از شر ناتو و آمریکا نجات دهند و برای این تلاش تحریم می‌شوند.

چینی‌ها برای رشد اقتصادی در بستر‌های فناوری (تحریم نرم افزار موبایل تیک تاک توسط ترامپ و مساله تایوان) تحریم می‌شوند. ایران به خاطر حرکت بر مرز دانش و سرمایه گذاری در قله‌های فناوری عصبانیت کشور‌های غربی را بر می‌انگیزاند. اینجا دیگر رقابت بوی تقلب می‌دهد آمریکا و اتحادیه اروپا در فشار‌های قیمت انرژی، عقب ماندگی تکنولوژیک در بخش‌های خاص مانند صنایع دفاعی، هزینه‌های بیماری کرونا و کاهش تسلط بر کشور‌های استثمار شده دچار وحشت شده اند و دست به هر اقدامی برای غرق نشدن در باتلاق سقوط اقتصادی می‌زنند که شاخص‌ترین آن اعمال تحریم است.

اما ورق بازی برگشته است و با تشکیل باشگاه کشور‌های تحریم شده دیگر امکان فشار حداکثری برای رسیدن به خواسته‌های زورگویانه یک گروه خاص وجود نخواهد داشت چرا که اگر کشور جدیدی به باشگاه اضافه شود قدرت کشور‌های تحریم شده افزایش پیدا خواهد کرد و در صورتی که کشوری قوانین استکباری را زیر پا بگذارد و تحریم نشود قدرت کشور‌های تحریمگر کاهش پیدا می‌کند. امروز غرب با اعلام رسمی سفارت روسیه و مقامات ایرانی مبنی بر تشکیل باشگاه کشور‌های تحریم شده حالت انفعالی پیدا کرده است و در نظریه بازی ها، غرب دیگر امکان اقدامات واکنشی و برهم کنشی نخواهد داشت و در این بازی در هر حرکتی فقط باخت را تجربه می‌کند.

انتهای پیام/