زنان در خانه امن

گروه استان‌های خبرگزاری آنا، سریال تلویزیونی خانه امن بر‌اساس پرونده‌های واقعی، طراحی شده و نیش و نوش مهربان از سریال‌های مطرح را به ارمغان آورده به نوعی که در ژانر، محتوا، شکل و نوع نگاه به عناصر، می‌تواند در رتبه‌ای نوین با جایگاهی مطرح، باشد و امتیاز خوب خود را ابتدا از اشتیاق و اقبال تماشاگر و بیننده به دو نگاه حرفه‌ای و تفننی به‌دنبال داشته باشد و از سویی با استقبال دو‌گانه مثبت و منفی به اصالت معناگرا اثر مواجه شد که در هر شکل ممکن این اثر زیبای مؤثر در حوزه سیاست با جان‌مایه اطلاعاتی و امنیتی، توانسته، بخش بسیاری از نگاه‌های سرگردان در سریال‌های خام پلیسی را به خود جلب کند.

خانه امن در هر باوری قابل نقد مثبت و تخصصی است؛ اما آنچه که نگارنده را دست به قلم کرد؛ نوع نگاه متفاوت به موضوع زن در یک مجموعه تلویزیونی وفادار به اصالت زن است به شکلی که هر یک از زنان حاضر در این سریال به شکلی کامل معنادار و مؤثر معرفی می‌شوند و داستان را به پیش می‌برند.

زن در جای خطا به همان میزان خطرناک و مؤثر معرفی می‌شود که می‌تواند سرشبکه یک باند مخرب جهانی در ایران باشد و از سویی زن در  لباس یک نیروی مؤثر اطلاعاتی تا به آنجا قدرتمند ترسیم می‌شود که می‌تواند پا به پای عوامل کارکشته اطلاعاتی و امنیتی تلاش کند و با ارائه طریق‌های مناسب، چشم‌های افراد حرفه‌ای را خیره کند.

زن در این سریال، تمام حس مادری، احترام به حریم خانواده و همسر و تعهدات به سازمان کاری را به نمایش می‌گذارد و مهر و عطوفت را در ساختارهای متعدد رابطه مادر و دختر، عشق به همسر و رعایت حال او با نگاه لطیف زن را معنا می‌کند. 

در این مجموعه تلویزیونی، دختران جوان به عنوان آینده‌سازان تفکر زن ایرانی به‌خوبی معرفی می‌شوند و در مسیر تعهدات پدر و خانواده خود به اصول ساختاری زندگی، احترام می‌گذارند و با فداکردن خود به قصد ترک زندگی، سعادت مرد آینده خود را تضمین می‌کنند و با محبت مردان شعورمند به بازه زندگی برمی‌گردند.

زن در این سریال، باری به هر جهت وجود ندارد و در تمام دقایق اثر با ارتباط مؤثر در قصه تلاش می‌کند تا اصالت تساوی در وجاهت اجتماعی را به رخ بکشد به نوعی که در ابعاد منفی قصه هم حضور مؤثر دارد و اگر بازگشت و توبه در کار است با درایت صورت می‌گیرد و اگر در اوج دشمنی است به زیبایی دامنه اثر خود را معرفی می‌کند به نوعی که داستان بدون حضور آنان هیچ جذابیتی نخواهد داشت.

زن در خانه امن، گستره حضور خود را به نجابت و عفاف معرفی می‌کند و البته بنا به حساسیت‌های زنانه در تصمیم‌سازی‌ها به اندازه مردان مطرح نمی‌شود؛ اما نمی‌توان از نقش تعیین‌کننده یک زن در بالاترین رتبه سازمانی یک نهاد معاند و در مقابل در یک جایگاه همفکری با یک تیم مؤثر اطلاعاتی به‌سادگی گذشت.

خانه امن، حق زنان را به حقیقت ذاتی و رفتاری و در برآیند مهم اجتماعی و فردی به‌درستی ادا کرده و جالب آنکه مادری که دو فرزند خود را بنا به تقدیر رها کرده باز هم در سریال گمشده و مفقود نیست و حضور او در تأدیب دو فرزند و تحکیم بنیان خانواده با شوهری که همواره در سفر و مأموریت بوده پیداست و زن فداکار دیگری که به عنوان عمه، مسئولیت یک خانواده را به عهده دارد تا برادرش در مأمویت‌های برون‌مرزی موفق باشد و بیشه شیران «ایران عزیز» از دامنه خطا و خطر دشمن ایمن شود.

خانه امن از محدود و معدود سریال‌های تلویزیون است که توانسته زن را در جایگاه واقعی خود ترسیم کند و نکته دیگر اینکه زنان این سریال، وجاهت خود را به صرف شهرت بازیگری و چهره دریافت نمی‌کنند و عمدتاً بازیگران جوان و تقریبا کم‌نام و عنوانی هستند که به‌خوبی، تمام عاطفه و عطوفت زنانه  را با همراهی قدرت ادراک و تعقل با هم به نمایش گذارده‌اند.

خانه امن، هم‌پای مردان، زنان را نیز در اختیار دارد و با تمام درون‌داشته‎‌های انسانی در دو بعد خوب و زشت، انسان را معرفی می‌کند؛ اما وزنه نهایی خیرخواهی زنانه حتی در نقش‌های منفی نیز لطیف و منطبق با اصالت زن ایرانی معرفی می‌شود و در قسمت‌های پایانی، سرگشتگی‌های غزل که محکوم به مرگ دردآور است؛ نشان از اصالت معناگرا زن ایرانی دارد که با جان دادن، خود را محاکمه می‌کند تا پاسخی به شیطنت برآمده از ذات انسانی زن ایرانی باشد.

خانه امن، ثابت کرد؛ زن در اوج قدرت سازمانی، باز هم به کانون خانواده وفادار خواهدبود و نگاه به دختر محجوب خود را فدای رفتار ویرانگر سازمانی نمی‌کند و در خانه امن، زن در هر موقعیتی، قوی معرفی شده است حتی اگر قرار است نگهداری یک گروگان را قبول‌دار شود؛ بنابراین سرسری و بزدلانه در سریال ترسیم نمی‌شوند و در اوج قدرت، خود را معرفی می‌کنند و این در حالی است که از حس عاطفه و عطوفت زنانه هیچگاه خالی نمی‌شوند و هرگز در نقش دیو دو سر، خصومت با نوع انسان را به رویت مخاطب نمی‌نشانند.

خانه امن اگر چه در بازه سریال‌های تلویزیونی و در قامت یک اثر اطلاعاتی امنیتی و اکشن معرفی شده و به عدم آلودگی دشمن در ساختار اطلاعاتی اشاره دارد؛ اما در دیدگاه اجتماعی می‌توان با دفاع از حریم زنان، این اثر فاخر تلویزیونی را به‌عنوان پایگاه امن دفاع از ایده‌آل‌های اجتماعی با باور زنان، خطاب  کرد.

خانه امن، جای بیشتری برای پرداختن به شخصیت زن داشته و تا جاهایی می‌توانسته نقش زن را رنگین‌تر و وزین‌تر معرفی کند که البته در مقابل خصومت و دشمنی ناجوانمردانه دشمن، می‌توان بخشی از سرسپردگی زن در تسلیم مقابل دشمن را حتی در مرگ در غربت، قابل تصور دانست.

این نوشتار، بهانه‌ای به‌منظور دفاع از حقوق زن ایرانی و توجه به حضور پررنگ او در جامعه ایرانی و حتی جهانی است که در نگاه ننگین فمینیستی فقط در بازی واژه‌ها تعریف و تحریف می‌شود در حالی که اصالت زن ایرانی در وجاهت و وزانت و منش شخصیتی اوست که در جایگاهی رفیع با دفاع دین و سیاست در گستره جمهوری اسلامی معرفی می‌شود که او را از مردپنداری اروپایی و آمریکایی و یا آرایه و زینت به منظور معرفی برجسته، بی‌نیاز می‌کند و بالاخره ذات زن ایرانی گویای نجابت و طمانینه و وقار اوست.

*سیدرضا جزء‌مومنی مسئول راه‌اندازی مدارس سما در دانشگاه آزاد اسلامی دامغان

انتهای پیام/۴۱۱۷/4062/