سیاه و سفید «آقازاده» در نمایش خانگی/ آیا عنقا و توفیقی برای مخاطب برگ‌برنده خواهند داشت؟

گروه فرهنگ وهنر خبرگزاری آنا، حسین نادریان؛ سریال «آقازاده» به نویسندگی و تهیه‌کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی یکی از مجموعه‌های پرمخاطب و البته خبرساز شبکه نمایش خانگی در چند ماه اخیر بوده است.

«آقازاده» که از هفته اول تابستان امسال وارد شبکه نمایش خانگی و بسترهای اینترنتی پخش فیلم شد، چهارمین همکاری حامد عنقا و بهرنگ توفیقی پس از سریال‌های تلویزیونی  «انقلاب زیبا»، «پدر» و «بر سر دوراهی» است و فارغ از حواشی چند هفته اخیر که حول محور سکانس جنجالی مواجهه حامد و راضیه و مجاری آش و شکلات! ایجاد شد، باید گفت «آقازاده» اثری است که در محتوا جسورانه و به‌روز عمل کرده و در فرم هم از استانداردهای سریال‌سازی در کشورمان بالاتر است و علی رغم برخی ایرادات نمی توان از ضرباهنگ قوی و گره‌افکنی‌های بموقع در شیوه روایت آن غافل شد.

تدوین غیرخطی و شیوه نامتعارف روایت داستان که حداقل برای مخاطبان عام سریال‌های ایرانی تازگی دارد، کاملاً در خدمت فضای پرتنش داستان سریال است. اینسرت‌های به‌اندازه و بموقع و نماهای متناسب با محتوای سکانس‌ها همدلی و همراهی مخاطب را  برمی‌انگیزد. تصویربرداری سریال  کیفیتی قابل‌توجه دارد و از  خودنمایی‌های بیهوده و  تازه مرسوم شده در سینما و تلویزیون ایران در آن خبری نیست.

شاید یکی از نقاط قوت سریال را باید در معرفی یک چهره جدید و ناشناخته برای ایفای یکی از نقش‌های اصلی  سریال دانست. «پردیس پورعابدینی» بازیگر 20‌ساله‌ای که در این مجموعه نقش راضیه و به تبع آن نیمه دیگر این شخصیت یعنی مانلی را ایفا می‌کند، در اولین تجربه تصویری خود در کنار  مجموعه‌ای از بازیگران باتجربه و ستاره‌های فعلی و پیشین سینما و تلویزیون ایران نقش سنگینی را ایفا می‌کند.

با این حال او به خوبی توانسته  از عهده این مسئولیت برآید. پورعابدینی سال گذشته در نمایش «قصه ظهر جمعه» به کارگردانی نسیم ادبی بازی کرد و  طبق گفته خودش حضور بهرنگ توفیقی در یکی از شب‌های اجرا بهانه‌ای شد تا او برای حضور در آقازاده انتخاب شود. به این ترتیب پورعابدینی را نیز می‌توان همچون ریحانه پارسا  که در سریال «پدر» یک‌شبه ره  صدساله را طی کرد، جدیدترین کشف بهرنگ توفیقی دانست که در گفتگو با فریدون جیرانی نیز درباره نحوه یافتن او صحبت کرده بود.

حال باید دید که این بازیگر جوان در ادامه راه خود چه مسیری را طی خواهد کرد و آیا همچون ریحانه پارسا فعالیت هنری را همراه با  حواشی آن می پسندد و یا این که ترجیح می‌دهد در فضایی آرام و بدون هیاهو به کار خود ادامه دهد.

سینا مهراد هم در دومین همکاری خود با حامد عنقا پس از سریال پدر این بار نیز نقش «حامد» به عنوان شخصیت مثبت داستان را ایفا می‌کند با این تفاوت که حامد در آقازاده برخلاف «پدر» به اقتضای شغلش به پختگی بیشتری رسیده و باتجربه تر شده است. با این حال این تکرار نقش که خود مهراد در گفتگویی با مجله همشهری جوان آن را تأیید و حاصل یک برنامه‌ریزی از سوی خودش و حامد عنقا  می داند، گاهی به افراط رفته و مخاطب را دچار دلزدگی می کند. بخشی از این موضوع به متن و طراحی شخصیت حامد بازمی‌گردد؛ اما با هر دلیل و توجیهی نمی‌توان نقش مهراد را در ایجاد این وضعیت نادیده گرفت.

در نیمه دیگر داستان و در اردوگاه شخصیت‌های منفی داستان، بیش از هرچیز باید به بازی خوب و پر انرژی امیر آقایی در نقش «نیما بحری» اشاره کرد. آقایی پس از درخشش در فیلم «شنای پروانه» که سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد جشنواره سی و هشتم فجر را هم برایش به ارمغان آورد، در این سریال هم بازی درست و به اندازه‌ای دارد. او در سال های گذشته، گام به گام مسیر بازیگری خود را تا رسیدن به قله طی کرده و در آقازاده هم با مهارت کامل  و به شکلی همزمان، جاه‌طلبی و آشفتگی شخصیت  نیما را به مخاطب ارائه می‌دهد؛ به گونه‌ای که می‌توان او را ستاره سریال و شخصیت پرچالش و چندلایه ماجرای آقازاده دانست.

تجربه بازی در آقازاده برای بازیگرانی همچون کامبیز دیرباز و نیکی کریمی نکته تازه‌ای را همراه نداشته و به اصطلاح تماشاگر را غافلگیر نمی‌کند. از سوی دیگر، امین حیایی توانسته پس از ایفای نقش در شخصیت‌هایی برونگرا طناز و خشن در سال‌های اخیر، این بار در قامت وکیلی خوش‌پوش، کم حرف و محافظه‌کار درخشان ظاهر شود. هر چند به نظر می‌رسد در قسمت‌های بعدی باید منتظر زوایای دیگری از شخصیت «بهروز بهرامی» باشیم.

در مجموع باید گفت آقازاده توانست به صورت همزمان و تاحدی هم اندازه  از حیث کارگردانی و از لحاظ کیفیت بازیگری، عناصر لازم برای جذب مخاطب را در خود داشته باشد. حال باید منتظر قسمت‌هایی بعدی ماند و دید که سازندگان این سریال برای مخاطبانشان چه برگ‌های برنده تازه‌ای را رو خواهند کرد.

انتهای پیام/4104/پ