علت افزایش 1848 درصدی واردات لوبیای سویا چیست؟

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی آنا، آن طور که اطلاعات منتشرشده نشان می‌دهد در نیمه نخست امسال 992 هزار تن لوبیای سویا به کشور وارد شده‌ است. این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته 2582 درصد بیشتر است.

برای واردات این میزان کالا 442 میلیون دلار ارز از کشور خارج شده است که افزایش 1848 درصدی نشان می‌دهد. اما علت این میزان افزایش واردات از این کالا چیست؟

دبیر انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی ایران، در این باره به خبرنگار اقتصادی آنا گفت: متاسفانه تصمیم‌گیری‌های غلط در سال‌های گذشته تا سال 1392 باعث شده بود صنعت روغن‌کشی با ظرفیتی کمتر از 5 درصد کار کند.

اکبر سبقتی با بیان اینکه در برنامه 5 ساله سوم برای ایجاد اشتغال بر روی واردات مواد اولیه یعنی دانه‌های روغنی برنامه‌ریزی شده بود، گفت: متاسفانه سیاست‌گذاری‌های اشتباه در سال‌های گذشته باعث شد ارز مرجع به کنجاله و روغن خام تعلق گیرد.

وی با بیان اینکه کشور ما خشک و نیمه‌خشک است و به همین دلیل زراعت در بخش دانه‌های روغنی کم است، افزود: از آنجا که سیاست‌گذاری‌ها در ایران قائم به شخص است، این سیاست‌گذاری‌ها تداوم ندارد؛ یعنی دولتی تصمیم می‌گیرد در زمینه خوداتکایی حرکت کند و دولت بعد با توجه به شرایط جدید تمام معادلات را به هم می‌زند.

سبقتی با بیان اینکه تولید دانه‌های روغنی در داخل کشور بسیار اندک است، گفت: به واسطه برنامه 5 ساله سوم ظرفیت کارخانه‌های روغن‌کشی ما به 4 میلیون و 600 هزار تن رسید، اما آنها تا سال 92 با 5 درصد ظرفیت به فعالیت خود ادامه دادند.

وی با اشاره به اینکه در این سال‌ها به جای واردات مواد اولیه از هندوستان، آرژانتین، برزیل و کشورهای دیگر، کنجاله وارد می‌شد، تاکید کرد: این کار یعنی به جای فعال کردن کارخانه‌های داخلی و اشتغال‌زایی، پول را به کارگران هندی، آرژانتینی و برزیلی دادیم.

دبیر انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی ایران با بیان اینکه افزایش واردات دانه‌های روغنی در شش ماه نخست امسال نشان از همراهی دولت تدبیر و امید دارد، افزود: این میزان واردات نشان از جهت‌گیری مثبت در این زمینه دارد.

وی تاکید کرد: ما در سال یک میلیون و 300 هزار تن روغن خام و حدود 2 میلیون و 500 هزار تن کنجاله برای خوراک دام و طیور نیاز داریم.

سبقتی با اشاره به اینکه وقتی دانه وارد می‌شود می‌توان از آن روغن خام و کنجاله به دست آورد، گفت: بسیاری از کشورها در زمینه واردات محدودیت‌هایی را اعمال می‌کنند تا از واردات محصولاتی که توانایی سرمایه‌گذاری و تولید در آن را دارند جلوگیری شود.

او عنوان کرد: با توجه به ظرفیت‌های موجود، از دولت انتظار می‌رود سیاست‌گذاری‌های خود را به سمتی هدایت کند تا ظرفیت کارخانه‌ها به شکل مستمر و نه فصلی پر شده و نا امنی شغلی از میان برود.