«کمپین ملی شهری ایران» به همت سازمان اسکان بشر ملل متحد در ایران راه‌اندازی شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، استاد دانشگاه آکسفورد انگلستان در نخستین جلسه از سلسله نشست‌های سخنرانی شهری در واحد علوم و تحقیقات به ارائه سخنرانی به صورت ویدئو کنفرانس پرداخت و مشارکت را مسئولیت‌پذیری به همراه اختیارات در شراکت با سایر ذینفعان تعریف کرد.

پروفسور نبیل حمدی ادامه داد: مشارکت بدون شراکت بی‌معنی است. شراکت با سایر ذی‌نفعان هم در مقوله سودآوری و هم البته در ریسک‌ها برای طرفین جذاب است .

حمدی تصریح کرد: مشارکت راهی مناسب برای همگرایی خواسته‌های مسلم است. به عبارتی دیگر همراه ساختن انسان‌ها با یکدیگر است، کسانی که دستور کارهای متفاوتی دارند ولی قادر هستند یک نیاز اولیه به عنوان نقطه شروع مشترک پیدا کنند.

به گفته وی، مشارکت، راه مناسبی برای به دست‌آوردن اطلاعات دقیق است که عموما در مکان پنهان شده و از طریق فرآیندهای مشارکتی و تکنیک‌های نمایش اطلاعات باید کشف شود. همچنین راه مناسبی برای پیدا کردن تضادها و حل مشکلات است.

استاد دانشگاه آکسفورد انگلستان با بیان اینکه مشارکت راهی مناسب برای ایجاد پیوستگی و تداوم است، گفت: مشارکت راه مناسبی است برای تشویق و بسیج کردن علایق و نیازمندی‌ها برای علاقه‌مند کردن مردم به اینکه چه اتفاقی می‌افتد، است.

وی افزود: باید آگاهی روشنی از ساختار جامعه داشته باشیم. در هر مکانی، جوامع مختلف با فرهنگ‌های متفاوتی وجود دارند. تضادهایی که همواره وجود دارد بنابراین باید ساختارها را شناخته و قبل ازدرگیرشدن با چرخه جامعه باید در مورد انواع نقش آفرینان اطلاعات داشت .

حمدی با بیان اینکه باید از فرهنگ تصمیم‌سازی آگاه باشیم، گفت: قطعا نیازمندیم تا در مورد سازمان‌های موجود و سلسله مراتب آن بدانیم. راه‌های مختلفی مانند روش Transect Walk وجود دارد که در نقاط تلاقی محلات صورت می‌گیرد. همه این‌ها از ارزیابی سریع مشارکتی برنامه‌ریزی نشات میگیرد.

وی ادامه داد: «درست نمایندگی کردن» نیز یک اصل خوب دیگر است. بیشتر اوقات می‌بینیم که به عنوان یک نماینده، می‌توانیم مردم را در یک اتاق گردهم آوریم در حالی که این کار به درستی صورت نمی‌گیرد. انتخاب نمایندگان خوب باید با توجه به دسته‌بندی و طبقه بندی‌ها صورت پذیرد.

رئیس دانشکده هنر و معماری واحد علوم و تحقیقات نیز در این پنل تخصصی با توجه به تفاهم‌نامه همکاری با اسکان بشر ملل متحد به عنوان نقطه عطفی برای برگزاری سلسله نشست‌های شهری، گفت: نظام شهرسازی در کشورها از اوایل دهه 40 به صورت جدی آغاز شد و تاکنون ادامه داشته که البته به صورت نظامی مشارکت ناپذیر بوده است.

دکتر حمید ماجدی با توجه به نظام شهرسازی در ایران و جنبه‌های مشارکت پذیر و یا ناپذیر بودن آن، افزود: شهرسازی در ایران با طرح‌های هادی و جامع و تفضیلی در سه فرآیند سه مرحله‌ای بدون انعطاف و شناخت انجام می‌شود.

ماجدی با طرح سوالی مبنی بر اینکه چگونه طرح‌های شهری را باید مشارکت‌پذیر کرد؟ ادامه داد: مشارکت مردم بیشتر جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌تواند داشته باشد و این مشارکت نمی‌تواند به امر برنامه‌ریزی، توسعه اقتصادی و یا اجتماعی بپردازد.

رئیس دانشکده هنر و معماری واحد علوم و تحقیقات با توجه به طرح‌های موضوعی و موضعی که برای افزایش مشارکت‌پذیری مردم پیش بینی شده بود، گفت: متأسفانه نتیجه ملموس و قابل ملاحظه‌ای از این برنامه‌ها گرفته نشد.

وی با توجه به برنامه Cds طرح‌های سازمان عمران بهسازی، اضافه کرد: توسعه اقتصادی شهر، توسعه اجتماعی، درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی توسعه پایدار و نیز برنامه‌ریزی برای منابع مالی پایدار برای توسعه زیرساخت‌های شهری از محورهای برنامه Cds است.

ماجدی با بیان اینکه در سازمان شهرسازی سعی شد تا برنامه‌ها و طرح‌ها با مشارکت مردم تهیه و تدوین شود ادامه داد: مشارکت در کشور هم امکان‌پذیر است و هم با استقبال از سوی مردم و سازمان‌ها روبرو می‌شود اما این مشارکت باید منوط به دگرگونی نظام شهرسازی باشد تا مردم بتوانند در آن با توجه به جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی موجود در محلات خود مشارکت کنند.

مسئول دفتر اسکان بشر ملل متحد در ایران نیز در این نشست توضیحاتی درباره برنامه‌های این دفتر و نشست‌های شهری ارائه کرد و گفت: هدف اصلی از برگزاری این سلسله نشست‌ها بررسی مسائل توسعه شهری و مدیریت شهری است.

سیامک مقدم با ابراز امیدواری از اینکه بحث‌های شهری در محیط دانشگاهی با خلق ایده‌های نو پیگیری شود، افزود: سازمان هبیتات تاکنون موفق به تهیه 28 ویدیو درباره مسائل و مباحث شهری شده است که همه آنها در سایت هبیتات به صورت رایگان در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد .

وی گفت: امیدوارم با این همایش‌ها بتوان توجه عمومی را به مسائل شهری جلب کرده و توسعه شهری و مدیریت شهری را مدنظر تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران شهری قرار دهیم.

مقدم از برگزاری مراسمی با حضور شهردار تهران در 31 اکتبر (9آبان ماه) به مناسبت روز جهانی شهری خبر داد و افزود: در هفته گذشته به مناسبت روز جهانی اسکان بشر«کمپین ملی شهری ایران» راه اندازی شد و علاقه‌مندان می‌توانند به این کمپین در تلگرام بپیوندند.

رئیس پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران نیز در این نشست با توجه به تاریخچه فعالیت طرح‌های شهری با مشارکت نه چندان قوی مردم، گفت: در گام اول سوال مطرح این است که چه کسی مشارکت را آغاز و چه کسی سود خواهد برد؟

دکتر اسفندیار زبردست با توجه به عدم مشارکت جویی در تهیه طرح‌های شهری کشور، ادامه داد: زمینه مشارکت و نیز دغدغه مشارکت شهروند برای این طرح‌ها در کشور وجود ندارد.

وی با بیان اینکه مشارکت شهروندی از نظر برخی نهادها هنوز فرآیندی رسمی در کشور محسوب نمی‌شود، بیان کرد: در گذشته با حداقل‌ها برای تهیه برنامه مشارکتی کار را آغاز کرده تا گروه‌های برنامه Cds فعال شود و کارگاه‌های متعددی نیز در این باره برگزار شد که متأسفانه نتایج این کارگاه‌ها در تهیه طرح‌های شهری بدون استفاده باقی ماند.

استاد دانشگاه علم و صنعت نیز در این نشست با توجه به تجارب خود، گفت: در تجربیات چهل سال به دو بخش مهم مردم و جامعه و برنامه‌ریزی و طراحی دست پیدا کردیم.

دکتر مصطفی بهزادفر ادامه داد: سامانه شخصی و مکان سازی، سامانه‌های کمی هستند که در حوزه‌های شهرسازی، طراحی شده‌اند اما متاسفانه تنها به سامانه‌های کمی پرداخته می‌شود و به سامانه‌های کیفی توجه ویژه‌ای نشده است.

بهزادفر گفت: قالب نگاه‌ها در حوزه شهرسازی کمی بوده و امید است در سال‌های آینده نوع نگاه کیفی شود.

عضو هیات مدیره شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران نیز در نشست گفت: در شهر تهران چون در مشارکت مردمی، حد و مرزی وجود ندارد باعث می‌شود حرکتی غیر مفید و حتی متضرر برای شهر رقم بخورد. باید حد و مرز مشخصی برای فعالیت‌های مشارکتی وجود داشته باشد.

دکتر مجید روستا با بیان اینکه باید مشارکت خاص و انگیزه جمعی ایجاد کرد، ادامه داد: مشارکت و تفیض اختیار در نظام‌های حداکثری انجام نمی‌شود. باید در برقراری مشارکت‌پذیری مردم برای فعالیت در نهادهای مردمی مسائلی چون حقوق شهروندی، مسئولیت‌پذیری، واگذاری اختیار و مقتدرسازی شهروندان رعایت شود.