حجت‌الاسلام فاطمی‌سیرت: بهترین زمان برای عبور از تعلقات، ماه محرم است

به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشگاهی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مراسم عزاداری سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدلله‌الحسین(ع) در شب سوم محرم با سخنرانی حجت‌الاسلام ابراهیم فاطمی‌سیرت توسط هیئت رهروان شهدای این دانشگاه در مسجد دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار شد.

این مراسم با نوای کربلایی امین پویان‌راد و استقبال مردم و دانشگاهیان همراه بود. در این جلسه حجت‌الاسلام فاطمی‌سیرت به بیان سخنرانی پرداخت.

فاطمی در این مراسم با اشاره به اینکه اگر کسی می‌خواهد از تعلقات خود فاصله بگیرد و به مدد بکاء بر امام حسین(ع) به قافله بپیوندد بهترین زمان ایام محرم است، اظهار کرد: این روزها، ایام محاسبه است و انسان باید به معرفت حسینی خود بیفزاید. اگر ما سال 61 قمری حضور داشتیم، الآن کجای معرکه بودیم؟ تاریخ تکرار مکررات است.

وی افزود: امیرالمومنین علی(ع) می‌فرمایند: مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ چه بسيار است عبرت‌ها و پندها (از روزگار و پند دهندگان) و چه كم است پند پذيرفتن. باید به این حکت نهج‌البلاغه توجه ویژه کنیم.

این کارشناس مذهبی با بیان اینکه انسان باید بسیار اهل مراقبه و محاسبه باشد، خاطرنشان کرد: هر دوره‌ای از زندگی( کودکی، نوجوانی، جوانی و پیری) مسائل خاص خود را دارد و باید با نگاه درستی به تکالیف خود عمل کنیم. اگر غایت هستی لقاءالله و عبد شدن است باید دچار غفلت نشویم و همیشه به یاد خدا باشیم تا به سعادت برسیم. ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند/ تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری. اگر غفلت کنیم، دچارخسران می‌شویم و اصل سرمایه معنوی خود را از دست می‌دهیم، مانند یخ فروشی که ظهر شده اما یخ‌های خود را نفروخته و در حال آب شدن هستند.

فاطمی عنوان کرد: خداوند در قرآن می فرماید: إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ، همه انسان‌ها در خسران هستند مگر كسانى كه كارهاى شايسته كرده و همديگر را به حق سفارش و به شكيبايى توصيه كرده‏‌اند. امام باقر(ع) در سؤالی که از ایشان درباره آیه « ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» پرسیده شد، مفهوم نعیم را نعمت ولایت دانستند و انسان باید پاسخگو باشد.

وی با بیان اینکه کاروان اباعبدالله‌الحسین(ع) در طول تاریخ دائماً در حال حرکت و یار انتخاب می‌کند، گفت: هرکسی در مواجهه با این قافله باید وضعیت خود را مشخص کند. از ساکتین است یا متأخرین، جزء یاران است یا معاندین. تقابل همیشگی بین حق و باطل همیشه برقرار بوده و عاشورای حسینی رویارویی تمام عیار این دو جبهه است.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: انسان باید در ایام دهه اول محرم بنشیند و خصایص حضرت سیدالشهدا(س) و دشمنان او را مرور کند و اگر در این ایام صورت نگیرد، در زمان‌های دیگر مشکل خواهد بود و این به‌خاطر رزقی است که در این ایام خاص نازل شده و در دسترس ما قرار می‌گیرد.

فاطمی با اشاره به اینکه سرگرم مادیات شده‌ایم، گفت: قرار بود این دنیا پل و گذرگاهی باشد به‌سوی مقصد اما ما مقیم این دنیا شدهیم و این خوب نیست. انسان فراموش کرده که این دنیا بهانه‌ای بود برای اینکه دست در دست امام معصوم بگذارد و به مقام عبودیت برسد. برخی می‌گویند مگر می‌شود به کاروان اباعبدالله‌الحسین(ع) رسید؟ بله، اولین دلیل، دعوت عمومی خود حضرت است: مَنْ کَانَ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْیَرْحَلْ مَعَنَا.

وی ادامه داد: سؤال بعدی این است که ما می‌دانیم حرکت قطعی است، چه لوازمی باید داشته باشیم؟ چکار کنیم که بتوانیم لبیک بگوییم؟ بعضی‌ها خواستند اما نتوانستند چراکه تعلقات به دنیا داشتن انسان را به زمین می‌زند. شرط بعدی آمادگی است. سعید بن عبدالله حنفی در شب عاشورا خطاب به امام می‌گوید: یابن رسول الله(ص) به خدا سوگند ما دست از یاری شما برنخواهیم داشت، به خدا سوگند اگر کشته شوم، سپس زنده شوم و هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکستر مرا به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. این مفهوم آمادگی برای مرگ است.

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: ممکن است شبهه پیش بیاید که اگر نهراسیدن از مرگ شرط است، کسانی که عملیات‌های انتحاری انجام می‌دهند آماده‌تر هستند. پیش فرض بر این است که در دایره ایمان وارد شده و مؤمن باشند. جهت حرکت مهم است. موتوا قبل ان تموتوا، پا روی خودتان و تعلقاتتان بگذارید. شرط بعدی که امام فرمودند فلیرحل. اگر جان خود را کف دست گرفتید و ترس و تردید ندارید باید از دنیا کوچ کنید، مسافرت با کوچ کردن متفاوت است. در مسافرت وطن پشت سر است و امید بازگشت وجود دارد اما کوچ دل کندن و وطن پیش رو است.

فاطمی بیان کرد: صرف آمادگی کفایت نمی‌کند و باید از تعلقات عبور کرد وگرنه انسان را گرفتار می‌کند. مثل ضحاک مشرقی در عاشورا، همچنین در کتاب منازل الآخره شیخ عباس قمی داستان‌هایی در این رابطه ذکر شده است. اگر انسان تصور کند که می‌تواند مسیر مستقیم الهی را بدون اهل بیت(ع) و همراهی آنان طی کند، خیال باطل است. افرادی مانند بلعم باعورا و برصیصای عابد نمونه‌هایی هستند که بدون ولی معصوم پیش رفتند و عاقبتشان ختم به خیر نشد.

وی با اشاره به اینکه مرتاض‌های هندی هیچ تعلقی ندارند! دو شرط اول را دارند اما اتصال به امام وجود ندارد، خاطرنشان کرد: انسان باید پاک بشود که بتواند دست در دست امام معصوم بگذارد. اگر اینطور نباشد آمدن ما به این دنیا چه فایده‌ای داشت؟ مفضّل بن عمر می‌گويد: از امام صادق(ع) پرسيدم، صراط چيست؟ فرمود: راهى به‌سوى شناختن خداى بزرگ بوده و صراط دوگونه است: صراط در اين سراى و صراط در آن سراى، اما صراط دنيا امام بوده كه فرمانبردارى از او واجب است و هركس كه در دنيا او را شناخت و رهنمودهاى او را بكار بست، در آخرت از صراط كه پلى است به روى جهنّم خواهد گذشت و هر كس در اينجا امام خود را نشناخت، هنگام گذشتن از صراط آخرت گامش خواهد لغزيد و در آتش دوزخ خواهد افتاد. (معاني الأخبار ص : 32)

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: موحد شدن برای یک انسان بدون همراهی با امام معصوم ممکن نیست. این ایام برای این است که ما دست خود را در دست امام زمان بگذاریم. إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدی وسَفینَةُ النَّجاةِ. ما باید قدر نعمت ولایت و این حب را بدانیم. قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَنْ رَزَقَهُ اَللَّهُ حُبَّ اَلْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي فَقَدْ أَصَابَ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فَلاَ يَشُكَّنَّ أَحَدٌ أَنَّهُ فِي اَلْجَنَّةِ فَإِنَّ فِي حُبِّ أَهْلِ بَيْتِي عشرون [عِشْرِينَ] خَصْلَةً عَشْرٌ مِنْهَا فِي اَلدُّنْيَا وَ عَشْرٌ مِنْهَا فِي اَلْآخِرَةِ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلدُّنْيَا فَالزُّهْدُ وَ اَلْحِرْصُ عَلَى اَلْعَمَلِ وَ اَلْوَرَعُ فِي اَلدِّينِ وَ اَلرَّغْبَةُ فِي اَلْعِبَادَةِ وَ اَلتَّوْبَةُ قَبْلَ اَلْمَوْتِ وَ اَلنَّشَاطُ فِي قِيَامِ اَللَّيْلِ وَ اَلْيَأْسُ مِمَّا فِي أَيْدِي اَلنَّاسِ وَ اَلْحِفْظُ لِأَمْرِ اَللَّهِ وَ نَهْيِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلتَّاسِعَةُ بُغْضُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْعَاشِرَةُ اَلسَّخَاءُ وَ أَمَّا اَلَّتِي فِي اَلْآخِرَةِ فَلاَ يُنْشَرُ لَهُ دِيوَانٌ وَ لاَ يُنْصَبُ لَهُ مِيزَانٌ وَ يُعْطَى كِتٰابَهُ بِيَمِينِهِ وَ يُكْتَبُ لَهُ بَرَاءَةٌ مِنَ اَلنَّارِ وَ يَبْيَضُّ وَجْهُهُ وَ يُكْسَى مِنْ حُلَلِ اَلْجَنَّةِ وَ يَشْفَعُ فِي مِائَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ يَنْظُرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ وَ يُتَوَّجُ مِنْ تِيجَانِ اَلْجَنَّةِ وَ اَلْعَاشِرَةُ يَدْخُلُ اَلْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ فَطُوبَى لِمُحِبِّي أَهْلِ بَيْتِي.(الخصال جلد 2 صفحه 515)

فاطمی ادامه داد: ابى سعيد خدرى می‌گويد رسول خدا فرمود هركس را خداوند دوستى امامان از خاندان من روزى كرده به خير دنيا و آخرت رسيده و هيچ كس شك نكند كه او در بهشت است. زيرا در دوستى خاندان من بيست خصلت است. ده در دنيا و ده در آخرت. در دنيا زهد و حرص در عمل و ورع در دين و رغبت در عبادت و توبه پيش از مرگ و نشاط‍‌ در شب زنده دارى و نوميدى از آنچه در دست مردم است و حفظ‍‌ امر و نهى خداى عز و جل، نهم بغض دنيا و دهم سخاوت و در آخرت ديوانى براى او نشر داده نشود و ميزانى بر پا نگردد و نامه عملش به‌دست راستش باشد و بيزارى از دوزخ براى او نوشته شود، رويش سفيد باشد و از جامه‌هاى بهشت بر او پوشند و درباره صد كس از خاندانش شفاعت كند و خدا نظر رحمت به وى فرمايد و از تاج‌هاى بهشتى بر سر او نهند، دهم آنكه بي حساب در بهشت در آيد خوشا بر دوستان]دوستداران[ خاندان من. این معیت و همراهی لوازمی دارد، آثار و علائمی دارد. اگر کسی در این مسیر قدم بگذارد تطهیرش می‌کنند.

انتهای پیام/4107/4118/