پرسش‌های بی‌پاسخ حادثه بندر فجيره

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، وقتی الميادين خبر از وقوع چند انفجار در بندر فجيره داد مقامات اماراتی ابتدا هرگونه حادثه‌ای را در اين بندر تكذيب كردند. اما به فاصله  چند ساعت بعد اعتراف كردند كه چهار كشتي‌ تجاری آنها در اين بندر مورد هدف قرار گرفته است.

آمريكاييی‌ها محتاطانه عمل كردند ابتدا اظهار نظری نكردند اما بعد در خصوص تردد كشتيی‌های خود در نزديک بندر فجيره هشدار دادند. پس از آن بود وزير انرژی عربستان از آسيب ديدن 2 سوپر نفت‌كش اين كشور در بندر فجيره خبر داد.

دو نفت‌كشی كه قرار بود نفت عربستان را از بندر راس تنوره  بارگيری و به آمريكا ببرد. اينكه  اين حملات توسط چه كسی يا كساني صورت گرفته يک سوال كليدی است كه تاكنون پاسخي برای آن يافت نشده است.

اينكه اماراتی‌ها 16 ساعت پس از وقوع حادثه اعتراف به چنين خبری بكنند هم سوال بعدی است حال آنكه قبل از آن سه بار وقوع انفجارها را تكذيب كرده بودند.

بندر فجيره در نزديكی يک پايگاه نظامی دريايی قرار دارد. پرواز هواپيمايی جنگی آمريكا و فرانسه همزمان با وقوع حادثه و نقش آنها در پديداری اين فاجعه از سوال‌های بی‌پاسخ بعدی است.

ربط اين حوادث با مناقشه درون گروهی ائتلاف عليه مردم يمن بين عربستان و امارات هم از نگاه مفسران منطقه به‌دور نمانده است. آنها نيز در اين مورد يک‌ علامت سوال بی‌پاسخ گذاشته‌اند.

مقامات رياض و  ابوظبی و شركای عربی آنها از «خلاء امنيتی» و «امنيت كشتيرانی» در بيانيه‌های خود ياد كرده‌اند. حال آنكه آنها هميشه از منطقه  به عنوان كانون صلح و ثبات سخن میگفتند. چندی پيش ترامپ برای چندمين بار مقامات عربستان را به سخره گرفت و خواستار باجگيری بيشتر برای حفظ امنيت كاخ‌های شيشه‌ای آنها شد. البته اين موضع ترامپ می‌تواند يك سرنخ براي كشف‌ معمای انفجارهای بندر فجيره باشد. ترامپ با 40 ميليون شهروند زير خط فقر در آمريكا مواجه است. راهبرد او غارت بيشتر جهان برای تأمين غذاي 40 ميليون گرسنه آمريكايی است. او حتی به شركای تجاری خود در دنيا هم رحم نمی‌كند و با راه‌اندازی جنگ تعرفه‌ها بخشي از هزينه‌های سرسام‌آور شهروندانش را دارد تأمين می‌كند.

موضع وزارت خارجه  جمهوری اسلامی مبنی بر سلامت كشتيرانی و امنيت عبور و مرور دريايی هوشمندانه است. حادثه الفجيره از نگاه ايران يک ماجراجويی است. بايد ديد ماجراجوی اصلی كيست و منافعی كه ماجراجو يا ماجراجويان از آن دارند چيست؟ پاسخ به اين سوالات هر چه باشد نمی‌تواند اين نگرانی را از خريداران نفت عربستان و امارات بكاهد كه نوشتن يادگاری خريد نفت روي «ديوار دريايی» اين دو كشور معقول نيست. عبور نفت چه از تنگه هرمز باشد چه خط لوله 360 كيلومتری كه نفت امارات را از شرق ابوظب به بندر فجيره در ساحل دريای عمان بدون نياز از عبور تنگه هرمز می.برد، نه تنها خالی از خطر نيست بلكه ناامن‌تر از تنگه هرمز است.

حكام سعودی و اماراتی در كاخ‌های شيشه‌ای نشسته‌اند و با دست فرمان آمريكا  به مسابقه سنگ‌پرانی در منطقه  دعوت شده‌اند. عاقبت اين سنگ‌پرانی علاوه بر اينكه آسيب‌‌های جدی امنيتی برای خود آنان دارد برای اقتصاد جهان و كشورهايی كه دل به نفت اين دو كشور بسته‌اند شكننده‌تر و آسيب‌زاتر خواهد بود.

انتهای پیام/۴۰۷۱/