پای ولنگاری فرهنگی بر شاهرگ دانشگاه!

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-محسن محمدی، دانشگاه مبدأ تحولات است. تحولاتی که یکبار باعث ایجاد انقلاب فرهنگی شد و اکنون با ایجاد نمایشگاه‌هایی، ولنگاری فرهنگی را در صفحه‌های آن رقم می‌زند.

کُمیت مدیریت فرهنگی در دانشگاه‌های دولتی لنگ می‌زند، به همین سادگی و شفافیت؛ اما به همین راحتی نیست؛ چراکه این سوء مدیریت اثرات تبعی داشته و زمینه بروز سایر مشکلات فرهنگی و اجتماعی را به‌‌‌دنبال خواهد داشت.

پس از برگزاری رقص مختلف توسط دانشجویان دانشگاه پیام نور گلستان، این بار شاهد برگزاری نمایشگاهی در دانشگاه کردستان بودیم که فرهنگ را در لابه‌لای مهره‌های «چرتکه» بالا و پایین می‌کرد.

چرتکه‌ای که حساب‌وکتاب فرهنگی ندارد!

همین چند روز اخیر بود که نمایشگاهی در دانشگاه کردستان با عنوان «چرتکه» شروع به فعالیت کرد‌ که در ظاهر باهدف کاهش و کنترل آسیب‌های اجتماعی از طریق حمایت از کسب‌وکارهای کوچک دانشجویی بود اما واقعیت آن است که خروجی آن رواج فرهنگ برهنگی در دانشگاه بود!

همچنین زایش آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی در این بازارچه به‌وفور دیده می‌شود. نمایشگاه نقاشی‌ مبتذل، مصداقی از این واقعیت است که در این جشنواره همه مخاطبان را متحیر کرده بود! زیرا ترویج فساد و فحشا و ابتذال در این سطح و در این مکان هر بیننده‌ای را شوکه می‌کند و به تفکر وا می‌دارد.

به‌راستی آیا تصویب این برنامه‌ها در شورای فرهنگی و با حضور اعضا صورت می‌گیرد؟ و آیا هیئت ناظری بر اجرای این برنامه‌ها در دانشگاه وجود ندارد؟

دانشگاهی که باید مبدأ تحولات فرهنگی باشد، اکنون وام‌دار نگاه فرهنگ غربی و ولنگاری‌های آن شده تا خروجی‌اش دانشجویی غرب‌گرا و غیراسلامی باشد. به همین دلیل است که باید سؤال‌های بسیاری از مسئولان امر پرسید و همه آن‌ها به‌ویژه معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه کردستان  باید پاسخگوی اقدام خود باشند.

قطعاً برگزاری این مراسم‌ خیانت به دانشجو و همه جامعه است زیرا که والدین هرکدام از این دانشجویان با اعتماد به  دانشگاه، فرزندان خود را روانه این مرکز علم و فرهنگ می‌کنند که در این چند سال اخیر  فساد و آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی را ترویج داده است.

باوجوداین خروجی سرتاسر ابتذال، مسئولان مربوطه قصد بر انجام اختتامیه همراه با اجرای موسیقی جهت تکمیل کردن پروژه «چرتکه» در دانشگاه کردستان دارند.

برهنگی فرهنگی یا فرهنگ برهنگی؛ مسئله‌ای فراتر از چند عکس!

غلامعلی حداد عادل در کتاب «برهنگی فرهنگی یا فرهنگ برهنگی» درباره لباس می‌نویسد: «منشأ اصلی پیدایش لباس نیاز به محفوظ ماندن، عفیف ماندن و زیبا بودن است، اما اشتباه است اگر تصور کنیم که می‌توانیم این‌همه اختلاف و تنوع را که در لباس افراد در جوامع و دوره‌های مختلف دیده می‌شود، تنها با در نظر گرفتن این سه اصل توجیه کنیم. رابطه فرهنگ و لباس را در طول رابطه لباس با سایر عوامل اجتماعی، اقلیمی، اقتصادی و تاریخی می‌دانیم نه در عرض آن، به‌عبارت‌دیگر ما تأثیر فرهنگ را بر لباس مهم‌تر و کلی‌تر از آن می‌دانیم که از آن در ردیف سایر تأثیرها گفتگو کنیم و معتقدیم همه تغییراتی که در لباس از ناحیه عواملی داخلی غیر از فرهنگ، ایجاد می‌شود، تابع رابطه لباس و فرهنگ و محاط در چارچوب محدودیت‌های فرهنگی است».

در ادامه این کتاب در دو بخش به‌تفصیل رابطه بین لباس و جهان‌بینی فرهنگی و لباس و سرمایه‌داری پرداخته شده است. حداد عادل در بخشی از کتاب خود به طرح این پرسش می‌پردازد که چرا انسان غیرغربی عموماً با لباس بلند و گشاد در جامعه ظاهر می‌شود و انسان غربی با لباس تنگ و کوتاه!

وی می‌نویسد: «دوختن لباس‌های تنگ برای مردم هزار سال پیش کاری چندان دشوار و پیچیده نبوده که نتوانند از عهده آن برآیند و امروزه هم دشوار نیست... علاوه بر این مردم قدیم هراندازه هم که مطابق معیارهای غربی عقب‌مانده فرض شوند، این اندازه می‌فهمیده‌اند که اگر شلوار را گشاد ندوزند و دامن پیراهن را کوتاه‌تر کنند، صرفه‌جویی کرده‌اند و این خود به نفع آن‌هاست. پس نمی‌توان گفت این تفاوت در شکل لباس ناشی از پیشرفت و عقب‌ماندگی است و نمی‌توان گفت که شرقیان اگر می‌توانستند آن‌ها هم مثل مردم امروز غرب لباس می‌دوخته‌اند. باید گفت: این جهان‌بینی و نظام ارزش‌های شرق است که اقتضای چنان لباسی را دارد و لباس امروز غرب نیز متناسب با جهان‌بینی و فرهنگ امروز غرب است.»

نویسنده درباره رابطه لباس غربی با فرهنگ غربی به دنبال کشف رابطه لباس تنگ و کوتاه غرب با جهان‌بینی آن است و معتقد است: «تمدن غرب، جلوه یک زندگی است که در آن دیگر معنویت و قدس اصالت ندارد و انسان موجودی نیست که حامل «روح الهی» باشد و بتواند خلیفه خدا در زمین شود.»

نویسنده می‌افزاید: «در چنین فرهنگی که هیچ فردایی پس از مرگی در انتظار انسان نیست و هیچ بهشتی او را به خود دعوت نمی‌کند، انسان چه می‌تواند کرد؟ همه فرصتی که او برای بودن دارد همین فاصله کوتاه تولد تا مرگ است و او که جز در این فرصت مجال دیگری برای بودن ندارد، ناچار است تا می‌تواند از هر آنچه در این تبعیت لذت‌بخش و لذت‌آور است، بهره‌گیری کند... و یکی از چیزهایی که می‌تواند به او لذت ببخشد «تن انسان» است.»

نظام اقتصادی غرب با بینش مادی آن به ایجاد سرمایه‌داری منجر شد که همه قوا و امکانات و غرایز را تنها برای داغ‌تر کردن بازار تولید و مصرف به خدمت گرفت از اختلاف جنسیت‌ها به‌عنوان عاملی قوی سود برد و زن محکوم چنین اقتصادی شد.

بنابراین انتشار چند عکس و ترویج پوشش غربی یک اقدام ساده نبوده و تبعات فرهنگی و اجتماعی بی‌شماری با خود به همراه دارد.

به‌راستی در دانشگاه‌ها چه خبر است؟!

گاهی اوقات اخباری این‌چنینی باعث درگیر شدن ذهن‌ها می‌شود چراکه دانشگاهی که باید به‌‌سمت مسیر تعالی نیل کند، به مسیری سوق یافته که اکنون لباس‌های مختلف با مد روز غرب را به نمایش می‌گذارد.

البته گفتنی است که نمایشگاه «چرتکه» در سایر دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه تبریز نیز برگزار شده است.

گلوگاه و کمین‌گاه انقلابی‌گری، تساهل و تسامح با حرکت‌هایی است که اساس اعتقادات دینی و فرهنگی جامعه را زیر سؤال می‌برند.

رسیدگی سریع مسئولان دانشگاه کردستان در کنار هوشیاری و بازنگری در سیاست‌های فرهنگی مسئولان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تنها کاری است که در این برهه می‌تواند اندکی از بی‌مبالاتی‌های پیش‌آمده را جبران کند.

انتهای پیام/4107/4115/خ