ارزش‌گذاری فعالیت‌های قرآنی در دانشگاه پایین است

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، متن حاضر روایت دانشجوی خوش‌فکری است که با تلفیق استعداد فوتبالی و قرآنی خود جوانان و نوجوانان بسیاری را جذب قرآن کرده است. در نوجوانی وارد لیگ فوتبال شد و در زمان تحصیل دانشگاه، تیمش موفق به کسب مقام نایب‌قهرمانی در مسابقات فوتبال دانشگاه‌های کل کشور شد. در دوران دانشجویی، یک برنامه تلویزیونی باعث تلنگری شد تا او حافظ قرآن شود و امروز، دانشجوی فوتبالی که هم‌تیمی برخی بازیکنان لیگ برتر بود، سمت یکی از برترین دارالقرآن‌های استان مازندران را بر عهده دارد.

آنا: خودتان را معرفی کنید.

رضوانی: سید جمال رضوانی، متولد تیرماه 1366 در روستای حسین‌آباد از توابع شهرستان آمل هستم. در مقطع کاردانی و کارشناسی در رشته مهندسی کامپیوتر گرایش نرم‌افزار و در مقطع کارشناسی ارشد در رشته علوم تربیتی تحصیل کردم. در کنار تحصیل، به ورزش علاقه بسیار زیادی داشته و روزانه برنامه ورزشی مداوم دارم.

رضوانی: استعداد بالایی در فوتبال داشتم که سبب شد در سن 15 سالگی وارد باشگاه فوتبال آرش شدم. هم‌بازی‌هایم در آن باشگاه، امروز از بازیکنان لیگ برتر هستند؛ با ورود به دانشگاه، فعالیت تخصصی ورزشی خود را ادامه دادم و به عضویت تیم فوتبال خزر محمودآباد درآمدم، همچنین در تیم فوتبال دانشگاه محمودآباد هم‌بازی کردم و پس از درخشش در تیم دانشگاه، وارد تیم منتخب دانشگاه‌های مازندران شدم، پس از چندی، با ورود تیم منتخب دانشگاه‌های استان در مسابقات فوتبال دانشگاه‌های کشور در سال 1386، مقام نائب قهرمانی کشور را کسب کردیم.

در دانشگاه، یک برنامه تلویزیونی تلنگر شروع حفظ قرآن برای من شد!

آنا: از چه زمانی وارد فعالیت‌های قرآنی شدید؟ آیا زمان دانشجویی را زمان مناسبی برای حفظ قرآن می‌دانید؟

رضوانی: در سال‌های ابتدایی دانشجویی، هدفم این بود که یک فوتبالیست موفق شوم اما در سال 87 و در زمان دانشجویی‌ام، با دیدن یک برنامه تلویزیونی از شبکه قرآن، مسیر زندگی‌ام عوض شد. در آن برنامه، سخنان هرچند مختصر محمدمهدی حق‌گویان (از حافظان قرآن کشور) باعث شد تا در دانشگاه حفظ قرآن  را آغاز کنم تا جایی که در مسابقات کشوری حفظ قرآن در مقطع کارشناسی ارشد مقام برتر حفظ 10 جزء را کسب کردم؛ زمان دانشجویی را از بهترین فرصت‌ها برای حفظ قرآن می‌دانم که کمتر کسی به آن توجه می‌کند.

در دوران دانشجویی، همیشه فرصت برای شرکت در کلاس‌های حفظ قرآن پیدا نمی‌کردم لذا بیشتر حفظم را به صورت انفرادی انجام می‌دادم.

شیرینی حفظ قرآن در دانشگاه برایم خیلی بیشتر از شیرینی قهرمانی در مسابقات فوتبال بود.

آنا: آیا حفظ قرآن در زمان دانشجویی خللی در برنامه‌های ورزشی شما ایجاد کرد؟

رضوانی: حفظ قرآن در زمان دانشجویی هیچ خللی در برنامه‌های روزمره و بالاخص برنامه‌های ورزشی‌ام ایجاد نکرد؛ شیرینی حفظ قرآن در دانشگاه برایم خیلی بیشتر از شیرینی قهرمانی در مسابقات فوتبال بود. در کنار حفظ قرآن، هیچ‌وقت ورزش را رها نکردم و به‌صورت پیوسته و روزانه برنامه ورزشی خود را ادامه می‌دهم و حتی به برکت حفظ قرآن، برنامه‌های ورزشی‌ام نظم مناسب‌تری یافت.

آنا: حال و هوای دانشگاه و محیط خوابگاهی برای کارهای قرآنی شما چگونه بود؟

رضوانی: متأسفانه در دوران دانشجویی، به‌جز برخی دوستانم که در کارهای فرهنگی شرکت می‌کردند، دانشجویان قرآنی کم بودند. از طرف دیگر، دانشگاه در قسمت فرهنگی و ارزش‌گذاری مسائل و محافل قرآنی فعالیت‌های جزئی و کم‌رنگی داشت که به شکل مطلوب عموم دانشجویان را جذب موضوعات قرآنی نمی‌کرد. در محیط دانشگاه، بیشتر حفظ قرآن را به‌صورت انفرادی انجام می‌دادم به‌طوری‌که با مشاهده آیات قرآن، استماع ترتیل و چند بار تکرار به‌راحتی آیات را حفظ می‌کردم و پس از حفظ هر صفحه، یک‌بار تمام صفحه را می‌خواندم و صدای خودم را ضبط می‌کردم و پس از بررسی فایل ضبط‌شده، اشکالات حفظم را برطرف می‌کردم.

آنا: آیا در دوران دانشجویی موفق به حفظ کل قرآن شدید؟

رضوانی: در دوران دانشجویی موفق به حفظ کل قرآن نشدم اما حفظم را در دوران سربازی ادامه دادم و در فرصت‌های مناسب مرور و حتی حفظم را انجام می‌دادم.  1 روز در هفته تعطیل بودم که همان یک روز را برای حفظ قرآن، به کلاس دارالقرآن می‌رفتم و از زمان، حداکثر استفاده را می‌بردم و به برکت قرآن تنها دو ماه بعد از خدمت سربازی، مشغول به کار معلمی قرآن در مدرسه شدم.

رضوانی: رشته تحصیلی‌ام در مقطع کارشناسی ارشد علوم تربیتی بود و چون در دوران دانشگاه وارد حیطه قرآنی شده بودم لذا به کار معلمی قرآن علاقه داشتم که پس از دوران دانشگاه و خدمت، مدتی مربی پرورشی دبیرستان شاهد و سپس معلم قرآن دبستان طالقانی شهرستان آمل شدم؛ علاوه‌بر آموزش قرآن در ساعت کلاسی، برای دانش‌آموزان مستعد، در طول هفته کلاس حفظ قرآن برگزار می‌کردم و دانش‌آموزان بسیاری در آن سال از طرح حفظ قرآن استقبال کردند؛ از طرف هر دو مدرسه، پیشنهاد معاونت پرورشی به من دادند که به سبب علاقه به تدریس قرآن، هر دو پیشنهاد را رد کردم و پس از مدتی به‌صورت تخصصی وارد حوزه قرآن آموزش‌وپرورش شدم.

ورود به حیطه تخصصی قرآن در سال 94، سرآغاز پیشرفت‌های من در دوره جوانی شد. در واحد قرآن آموزش‌وپرورش آمل، ایده «طرح همگام قرآنی» را مطرح کردم که مورد استقبال قرار گرفت و نهایتاً با همکاری اداره اوقاف، برای مدارس ابتدایی به مدت 2 سال اجرایی شد.

در این طرح مربیان متخصص قرآن، برای تربیت حافظان جزء سی‌ام قرآن کریم با ایده‌ای نو به مدارس ابتدایی اعزام شدند و با بیانی شیوا و داستان‌محور، توانستند دانش‌آموزان را جذب قرآن ساخته و بسیاری حافظ جزء 30 در آن دو سال پرورش دهند.

از ایده‌های دیگری که ارائه دادم، جایگزینی طرح «جشنواره قرآنی» به‌جای مسابقات قرآن دانش‌آموزی بود. در سیستم مسابقات تنها از نفر اول یا 3 نفر اول تجلیل، اما در این طرح از دانش‌آموزان ممتازی که به حدنصاب تعیین‌شده می‌رسیدند، تقدیر می‌شد.

ادامه روند فعالیت قرآنی باعث شد که پس از یک سال و چندماهه کار در واحد قرآن آموزش‌وپرورش، جهت انجام کار تخصصی‌تر در حوزه قرآنی و استعدادیابی دانش‌آموزان در حوزه قرآن، مسئولیت دارالقرآن آموزش‌وپرورش آمل به من داده شد.

آنا: در دارالقرآن برای جذب دانش‌آموزان چه کارهایی انجام دادید؟ آیا تجربیات ورزشی و قرآنی دوران دانشجویی هم به کمکتان آمد؟

رضوانی: با ورود به دارالقرآن امام علی (ع) در سال 96، در کنار ایده‌های نوین جهت جذب حداکثری دانش‌آموزان، برنامه‌های ویژه‌ای نیز برای جذب و تقویت نخبگان قرآنی اجرایی شد که البته بسیاری از تجربیات دانشگاهی‌ام در زمینه ورزشی و قرآنی به کمکم آمد.

از بدو ورود، به‌کارگیری مربیان جوان در کنار اساتید باتجربه را در دستور کارم قرار دادم که درنتیجه جوان‌گرایی در سیستم آموزش قرآن، باعث جذب دانش‌آموزان زیادی در رشته‌های مداحی، صوت و لحن، حفظ و تجوید قرآن شد.