اعتراض شدید رضا بهبودی به وضعیت سالن‌های تمرین تئاتر

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، عباس جمالی در نشست خبری نمایش «دریازدگی» گفت: «تولید و اجرای این اثر نمایشی برای من تجربه بسیار خوبی است چراکه به واسطه آن فرمی را تجربه می‌کنم که همواره دغدغه‌اش را داشتم.در این اثر فرم و موضوع نمایش به خوبی همگن شده‌اند.»

وی در سخنانش درباره مضمون نمایش عنوان کرد: «نمایش درباره انسان‌هایی است که در کنار دریا دنبال گذشته خود هستند و گذشته شان مانع رابطه‌های امروزشان می‌‌شود. در حقیقت این نمایش درباره روابط حال ما در سرزمین امروزی است. در این اثر سعی شده به شکل ساده به مفاهیم بنیادین پرداخته شود.»

کارگردان نمایش «دریازدگی» درباره انتخاب بازیگران تصریح کرد: «بازیگران نمایش گزینه‌های اولیه من برای این اجرا بودند. در اجرای این نمایش دوست داشتم که نقش‌آفرینانی همکاری داشته باشند که فهم و شعور خوبی داشته باشند چراکه واقعیت این است که فضایی که می‌خواستیم در کار شکل گیرد مبتنی بر شعور بازیگر بود. در این اثر رضا بهبودی، بهرنگ علوی، پانته‌آ بهرام و ستاره پسیانی به ایفای نقش می‌پردازند.»

وی در ادامه اظهار کرد:«من سلیقه‌ای در بازیگری دارم که در تئاتر ما کمتر دیده می شود و آن هم این است که همه‌چیز خلاصه و مینی‌مال است و نه این‌که بازیگر به عنوان اجراکننده نقش همه چیز را توضیح دهد. »

جمالی در پاسخ به سوال خبرنگار آنا مبنی بر نحوه طراحی‌های این اثر تشریح کرد: «طراحی کار مینی‌مال و مبتنی بر حذف است . ما تمام فضای صحنه را در یک کاناپه بزرگ خلاصه کرده‌ایم که در آن سعی شده همه چیز بیش ار آنکه نشان داده شود حذف شود.»

وی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار آنا مبنی بر تاکید بر حذف در متن، کارگردانی و حتی طراحی گفت: «حذف کردن باعث می‌شود تخیل مخاطب بیشتر تحریک شود و بجای این‌که به تماشاگری منفعل تبدیل شود مجبور به فکر و تخیل کردن خواهد شد.»

رضا بهبودی در این نشست با یادآوری اینکه اهل شمال کشور است، عنوان کرد: «مطالعه متن این اثر برای من تجربه شاعرانه‌ای بود بنابراین با خواندن متن در ناخودآگاهم دریا را لمس کردم.»

این بازیگر تئاتر با انتقاد از محل تمرین گفت: «ما در پایتخت کشور تمرین می کنیم در حالی که فضای کار ما نه کولرش کار می کند و نه هیچ چیز دیگرش!!! در زمانی که تمرین می‌کنیم دهان بازیگرانی که عمری در حوزه تئاتر کار کرده‌اند پر از خاک می‌شود به طوریکه من شب گذشته تا صبح از سرفه نمی‌توانستم استراحت کنم و این در حالی است که تا اجرای نمایش هم چیزی نمانده و من باید با این گلو روی صحنه بروم.»

وی با اشاره به اجراهایی که در نقاط مختلف دنیا داشته است گفت: «اصلا اغراق نیست که در طول تمرین و اجرا اگر از من خواسته می‌شد زمین را لیس بزنم نگرانی از این بابت نداشتم اما با نهایت تاسف در کشور خودمان پس از تمرین یک نمایش نه تنها جوراب بلکه باید پایت را هم عوض کنی.»

وی افزود: «من سرتا پا قیام می کنم برای مدیریت بی‌نظیر بهروز غریب‌پور در فرهنگسرای بهمن، خانه هنرمندان و... که در دوره مدیریت وی حتی با ذره‌بین ته سیگار هم روی زمین پیدا نمی کردیم. این مسئله‌ای است که مدیریت باید آن را بخواهد.»

بهبودی خطاب به مدیران تئاتر در سخنانش هشدار داد: «شما باید به هنرمند احترام بگذارید و محیطی که برای تمرین در اختیار هنرمند قرار می دهی محیطی تمیز باشد. تاسف بسیار می‌خورم برای این اوضاع که دارد به انتهای اضمحلال می‌رسد.»

وی گفت: «متاسفانه کار ما در تئاتر این‌گونه شده که به هر قیمیت و ترتیبی تئاتر روی صحنه رود و در ادامه دستی برای هنرمندان زده شود و ما گلی بگیریم، در حالی که نمی توان در محیطی که از نظر بهداشتی کثیف است کار خلاقانه‌ای انجام داد. نبود بهداشت نداشتن بهداشت دیگری را به دنبال دارد و رفع آن اراده و شعور حداقلی می خواهد .»

جمالی ضمن اشاره به این‌که محمد قدس با همکاری وانا همتی تهیه‌کنندگی این اثر را برعهده دارد نیز در این نشست رسانه‌ای اظهار کرد: « وانا همتی کمپانی به ثبت رسیده در انگلستان دارد که حمایت از این اثر اولین کارش در ایران است. افقی که برای این کمپانی دیده شده، کارهای مشترکی است که بین ایران و انگلیس انجام خواهد شد و برپایی کارگاه‌های آموزشی از این دست است.»

محمد قدس با یادآوری این‌که این چهارمین همکاری مشترک با جمالی است گفت: «صحبت‌هایی با کمپانی ورود شده بود و قرار بر این بود که این کمپانی و من به صورت مشارکتی تهیه‌کنندگی اثر را بر عهده داشته باشیم چراکه تجربیات همتی معطوف به انگلیس و تجربیات من به داخل کشور مربوط بود بنابراین فکر کردیم در راستای این تعامل هم‌پوشانی خواهیم داشت تا این جریان سرآغاز خوبی باشد تا پس از اجرا در ایران در اروپا و دیگر کشورها نیز نمایش اجرا شود.»

بهرنگ علوی با اشاره به وضعیت نامساعد تئاتر کشور بیان کرد: «زمانی‌که از سینما به تئاتر آمدم ذوق و شوق زیادی داشتم اما در حال حاضر با توجه به شرایط موجود، فعالیتم در تئاتر تنها برای راضی کردن خودم است.متاسفانه در موقعیتی قرار داریم که با وارد شدن فشار اقتصادی روی مردم اولین چیزی که از سبد خانوار حذف می‌شود بخش فرهنگی است. مدیران می توانند برای رفع چنین مشکلاتی با ساختن سالن خوب و حمایت مناسب گروه‌های نمایشی را دلگرم کنند.»