در گفتوگو با آنا مطرح شد؛
سعید سبحانی*
ژرمن‌ها به سود چه کسی بازی کردند
شکست طرح نخست‌وزیر انگلستان درباره برگزیت در حالی رخ داد که برآیند شرایط نشان می‌دهد که آلمان با یک بازی سیاسی شرایط این کشور را بغرنج کرده است.
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، رأی منفی مجلس عوام انگلستان به طرح ترزا می برای خروج از اتحادیه اروپا، نخست‌وزیر این کشور را در وضعیت سختی قرار داده است. ترزا می قبلاً هشدار داده بود در صورت عدم تصویب توافق برگزیت، انگلستان با خطر تجزیه مواجه خواهد شد.
در این میان، نوع و نحوه موضع‌گیری مقام‌های آلمان در خصوص برگزیت قابل تأمل بوده است. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در روزهای قبل به ترزا می و مقامات انگلیسی هشدار داده بود که در صورت شکست توافق برگزیت در پارلمان انگلستان، مذاکره جدیدی میان بروکسل و لندن در کار نخواهد بود.
مرکل معتقد بود که تمامی قواعد و سازوکارهای خروج انگلستان از اتحادیه اروپا در طرح پیشنهادی مِی مشخص شده است و دیگر نیازی به مذاکرات جدید در این خصوص نیست. به عبارت بهتر، مرکل به ترزا می هشدار داده بود که اتحادیه اروپا وقعی نسبت به اختلافات داخلی انگلستان بر سر برگزیت نمی‌نهد.
نخست‌وزیر انگلستان نیز با استناد به سخنان صدراعظم آلمان و دیگر مقام‌های اروپایی اعلام کرده بود که طرح پیشنهادی وی، منطقی‌ترین و آخرین راه برای خروج نرم از اروپای واحد محسوب می‌شود. با این حال درنهایت شاهد رأی منفی 432 نماینده پارلمان انگلیس به طرح پیشنهادی نخست‌وزیر این کشور بودیم.
نکته قابل تأمل در این میان، مواضع هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان در ساعت منتهی به برگزاری رأی‌گیری پارلمان بود. وزیر امور خارجه آلمان در این خصوص اظهار کرد که اگر طرح ترزا می در پارلمان انگلستان رأی نیاورد، اتحادیه اروپا آماده برگزاری مذاکرات جدید با لندن خواهد بود.
همین مسئله، برخی از نمایندگانی که قصد داشتند علی‌رغم مخالفت نسبی با طرح می به آن رأی مثبت بدهند را وادار ساخت تا با رأی منفی خود به طرح نخست‌وزیر انگلستان، سرنوشت برگزیت را به مذاکرات آینده با بروکسل واگذار کنند؛ اما سؤال اصلی اینجاست که اقدام اخیر ژرمن‌ها که کاملاً نیز هدفمند و حساب‌شده بوده است، به سود ترزا می‌بود یا به ضرر وی؟
پاسخ این سؤال بسیار پیچیده است. اگرچه اظهارات هایکو مارس کورسوی امیدی را برای ترزا می در خصوص ادامه مذاکرات با اتحادیه اروپا ایجاد کرده است، اما منجر به شکست مفتضحانه طرح وی در پارلمان، آن هم با اختلاف 230 رأی شد.
از سوی دیگر، اقدام دولت آلمان در حقیقت طرح کوربین مبنی بر تشکیل دولت جدید انگلستان و برگزاری مذاکرات جدید با بروکسل را تقویت کرد. کوربین قبل از این، خواستار تشکیل دولت جدید در انگلستان و برگزاری مجدد با اروپا شده بود، حال آنکه مقام‌های ارشد اروپایی و حزب محافظه‌کار انگلستان مدام در خصوص عدم امکان مذاکره جدید اروپا با لندن تأکید می‌کردند.
آنچه مسلم است اینکه هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان با اظهارات خود، در حقیقت مواضع کوربین را در مصاف با ترزا می تقویت کرده است. شاید برخی اشتراکات حزب سوسیال دموکرات آلمان (حزب متبوع هایکو ماس) و حزب کارگر انگلستان در این روند مؤثر بوده باشد؛ اما با این حال، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز با سکوت خود در قبال اظهارات وزیر امور خارجه خود، از یک‌سو مقدمه شکست طرح ترزا می در پارلمان انگلستان را فراهم کرد و از سوی دیگر، سرنوشت سیاسی نخست‌وزیر این کشور را در هاله‌ای از ابهام قرار داد.
مسلماً اگر پارلمان انگلستان رأی به عدم‌کفایت نخست‌وزیر داده و یا افکار عمومی این کشور بر سر موضوع خروج از اروپا به حزب کارگر متمایل شوند، ترزا می هرگز مقام‌های آلمانی و در رأس آنها آنگلا مرکل و هایکو ماس را نخواهد بخشید! موضوعی که در آینده بیشتر در خصوص آن خواهیم شنید.
* تحلیلگر مسائل بین‌الملل
انتهای پیام/4106/4093/
انتهای پیام/
دایرةالمعارف دانشبنیانها ۹۴؛
