خیانتی که از یاد ایرانیان نمی‌رود

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، درست در 1939 میلادی، پس از آنکه لهستان در جنگ جهانی دوم از سوی آلمان نازی و شوروی سابق مورد حمله قرار گرفت، شاهد وقوع جنایات زیادی در این کشور بودیم؛ از قحطی و گرسنگی و آوارگی مردم گرفته تا اعدام‌های دسته‌ جمعی.

در بین سال‌های 1941 تا 1943، حدود 150 هزار لهستانی وارد ایران شدند تا ضمن اسکان موقت در کشورمان، زمینه را برای مهاجرت خود به نقاط دیگر جهان آماده کنند. طی مدت سه سال حضور لهستانی‌ها در خاک ایران، میزبانی و مهمان‌نوازی ملت ایران از لهستانی‌ها (آن هم علی‌رغم سختی‌های ناشی از جنگ) به‌گونه‌ای بود که تحسین جهانیان و خصوصاً مردم لهستان را برانگیخت. در آن زمان، مقامات لهستانی اظهار کردند که لطف ایرانیان از صفحات تاریخ و ذهن آنها پاک نشده و تا ابد باقی خواهد ماند.

امروز که در ابتدای 2019 میلادی قرار داریم برخی لهستانی‌ها که دوران طفولیت و کودکی خود را در بحبوحه جنگ جهانی دوم در ایران گذرانده بودند هنوز زنده هستند. آنها روایتگر ایثار و مهربانی ملتی هستند که خود علی‌رغم قحطی و گرسنگی، به بهترین نحو ممکن رسم میزبانی را در قبال مهاجرین به‌جا آوردند. با این حال در مناسبات پنهانی و آشکار دولت‌های لهستان و آمریکا ماجراهای دیگری می‌گذرد.

واقعیت امر این است که ورشو در طول دهه‌های اخیر دیگر بازیگری مستقل در نظام بین‌الملل محسوب نمی‌شود. از افرادی مانند «یاروسلاو کازینسکی» گرفته تا «دونالد توسک» و «متئوس موراویکی» نخست‌وزیر فعلی این کشور، جملگی در طول سال‌های گذشته و اخیر به سیاستمداران بی‌اراده‌ای تبدیل شده‌اند که بازی در زمین کاخ سفید را نسبت به هر مؤلفه دیگری ترجیح می‌دهند.

بی‌دلیل نیست که بسیاری از تحلیلگران مسائل بین‌الملل از لهستان به‌عنوان کشوری با قدرت اثرگذاری محدود در مناسبات جهانی یاد می‌کنند. بخش اعظمی از این موضوع، مرهون رفتار سیاستمداران لهستانی است.

امروز، درست در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران و مردم کشورمان با تحریم‌های ظالمانه آمریکا و دولت ترامپ دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مقامات ورشو میزبانی نشستی ضد ایرانی را بر عهده گرفته‌اند. اگرچه این اقدام مشترک مقامات آمریکایی و لهستانی نیز در مصاف با ملت و نظام ایران راه به جایی نخواهد برد؛ اما خیانت بزرگ این کشور اروپایی در یاد ایرانیان باقی خواهد ماند.

خیانت‌های لهستان در قبال لطفی که ایرانیان در جریان جنگ جهانی دوم به شهروندان این کشور کردند، تنها معطوف به این مسئله نیست. در سال گذشته میلادی، زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد، لهستان تنها کشور اروپایی بود که حمایت تلویحی خود را از این اقدام ابراز کرد. مقامات لهستانی در آن زمان نگرانی‌های ترامپ در خصوص برجام را قابل‌ درک دانسته و از کشورهای اروپایی خواستند تا این نگرانی‌ها را در محاسبات برجامی خود مدنظر قرار دهند. فراتر از آن، مقامات لهستانی در خصوص تلاش برای نزدیک کردن مواضع اروپا به آمریکا بر سر برجام (پس از خروج واشنگتن از توافق هسته‌ای) ابراز آمادگی کردند.

امروز لهستان تصور می‌کند که مزد بازی برجامی خود را در زمین آمریکا دریافت کرده و انتخاب این کشور به‌عنوان میزبان نشست ضد ایرانی، سیگنال مثبتی است که از سوی مایک پمپئو و مقامات آمریکایی به ورشو مخابره شده است. با این حال مقامات لهستانی که معمولاً بازی در زمین واشنگتن آنها را نسبت به واقعیت جاری در نظام بین‌الملل کور ساخته است، هنوز نمی‌دانند که نتیجه نهایی این بازی، کاهش اعتبار نهایی ورشو در جهان خواهد بود.

انتهای پیام/4106/4093/ن