روایت رهبری از مبارزه سیاسی پیامبر با اشرافی‌گری در هجرت به مدینه

به گزارش خبرنگار حوزه امام و رهبری گروه سیاسی خبرگزاری آنا، رهبر انقلاب درباره هجرت پیامبر اکرم(ص)  که در اول ربیع‌الاول از مکه به مدینه صورت گرفت، پیام‌های زیادی را برای مخاطبان ایجاد می‌کند که بخشی از این موارد سیاسی است. این نکات سیاسی به‌صورت تقویم بار هر روز در خبرگزاری آنا منتشر می‌شود.

ایشان در اینباره هجرت پیامبر اعظم می‌گویند: دوره مدینه، فصل دوم دوران بیست‌وسه ساله رسالت پیغمبر است. سیزده سال در مکه، فصل اوّل بود که مقدمه فصل دوم محسوب می‌شود و تقریباً ده سال هم دوران مدینه پیغمبر است که دوران شالوده‌ریزی نظام اسلامی و ساختن یک الگو و نمونه از حاکمیّت اسلام برای همه زمان‌ها و دوران‌های تاریخ انسان و همه مکان‌هاست.

رهبر انقلاب با بیان اینکه هدف پیغمبر از هجرت به مدینه این بود که با محیط ظالمانه و طاغوتی و فاسد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی‌ای که آن روز در سرتاسر دنیا حاکم بود، مبارزه کند و هدف، فقط مبارزه با کفّار مکه نبود؛ موضوع، مسئله جهانی بود؛ ادامه می‌دهند: پیامبر اکرم این هدف را دنبال می‌کرد که هرجا زمینه مساعد بود، بذر اندیشه و عقیده را بپاشد؛ با این امید که در زمان مساعد، این بذر سبز خواهد شد. هدف این بود که پیام آزادی و بیداری و خوشبختی انسان به همه دل‌ها برسد. این جز با ایجاد یک نظام نمونه و الگو امکانپذیر نبود؛ لذا پیغمبر به مدینه آمد تا این نظام نمونه را به وجود آورد.

ایشان با تأکید بر اینکه شاخص دوم، قسط و عدل است و اساس کار بر عدالت و قسط و رساندن هر حقّی به حقدار بدون هیچ ملاحظه است، گفتند:  عدّه‌ای هم در مدینه منتظر بودند تا ایشان بیاید. بعد که پیغمبر وارد مدینه شد، این شوق و این نسیم لطیف و ملایم، به توفانی در دل‌های مردم تبدیل شد و دل‌ها را عوض کرد.

آیت‌الله خامنه‌ای با بیان اینکه همین توفان بود که اوّل در دل‌ها انقلاب ایجاد کرد؛ بعد به اطراف مدینه گسترش پیدا کرد؛ سپس دژ طبیعی مکه را تسخیر کرد و سرانجام به راه‌های دور قدم گذاشت و تا اعماق دو امپراتوری و کشور بزرگ آن روز پیش رفت؛ و هرجا رفت، دل‌ها را تکان داد و در درون انسانها انقلاب به وجود آورد، افزودند: مسلمانان در صدر اسلام، ایران و روم را با نیروی ایمان فتح کردند. ملت‌های مورد هجوم هم به مجردی که اینها را می‌دیدند، در دلهایشان نیز این ایمان به وجود می‌آمد. شمشیر برای این بود که مانع‌ها و سرکرده‌های زر و زورمدار را از سر راه بردارد؛ والّا توده‌ی مردم، همه جا همان توفان را دریافت کرده بودند و دو امپراتوری عظیم در آن روزگار یعنی روم و ایران تا اعماق خودشان جزو نظام و کشور اسلامی شده بودند. همه اینها چهل سال طول کشید؛ ده سالش در زمان پیغمبر بود؛ سی سال هم بعد از پیغمبر.

رهبر انقلاب به زمان حضور پیامبر اکرم(ع) در مدینه نیز اشاره می‌کنند و افزودند: در اول ورود حضرت به مدینه عده‌ای می‌گویند یا رسول‌اللَّه! ما خویشاوند توییم؛ هستی ما در اختیار توست؛ در منزل ما فرود بیا. ایشان فرمود: نه؛ «انّها مأمورة»؛ کنار بروید. راه را باز کردند. شتر به فقیرنشین‌ترین محلّات مدینه آمد و در جایی نشست. همه نگاه کردند ببینند خانه کیست؛ دیدند خانه ابی‌ایّوب انصاری است؛ فقیرترین یا یکی از فقیرترین آدم‌های مدینه. خودش و خانواده مستمند و فقیرش آمدند و اثاث پیغمبر را برداشتند و داخل خانه بردند. پیغمبر هم به عنوان میهمان، وارد خانه آنها شد و به اعیان و اشراف و متنفّذان و صاحبان قبیله و امثال اینها دست رد زد؛ یعنی موضع اجتماعی خودش را مشخّص کرد؛ معلوم شد که این شخص، وابسته به پول و حیثیت قبیله‌ای و شرف ریاست فلان قبیله و وابسته به قوم و خویش و فامیل و آدم‌های پُررو و پشت‌هم‌انداز و امثال اینها نیست و نخواهد شد. 

آیت‌الله خامنه‌ای اضافه می‌کنند: قدم بعدى بسیار مهم، ایجاد اخوّت بود. اشرافی‌گری و تعصّب‌های خرافی و غرور قبیله‌ای و جدایی قشرهای گوناگون مردم از یکدیگر، مهم‌ترین بلای جوامع متعصّب و جاهلی آن روز عرب بود. پیغمبر با ایجاد اخوّت، اینها را زیر پای خودش له کرد. بین فلان رئیس قبیله با فلان آدم بسیار پایین و متوسّط، اخوّت ایجاد کرد.بیانات رهبر انقلاب درباره هجرت پیامبر اعظم از مکه به مدینه.(نماز جمعه سال 1380)

انتهای پیام/4082/