علی مظاهری: خداحافظی ام از تیم ملی بوکس صحت ندارد/ نباید در المپیک زنگ تفریح باشیم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، یک سالی می شود که از علی مظاهری خبری نیست. کاپیتان تیم ملی بوکس بعد از بازی های آسیایی اینچئون در اردوهای تیم ملی حاضر نشد تا بار دیگر شایعه قهر او از تیم ملی قوت بگیرد قهری که این بار بوی بوسیدن پیراهن تیم ملی و خداحافظی با آن را می‌داد؛ اما خود وی با تکذیب جدایی اش از تیم ملی بوکس اعلام کرد مصدومیت مانع حضورش در کنار دیگر ملی پوشان بوکس بوده است.

مظاهری در خصوص مصدومیتی که باعث جدایی اش از تیم ملی بوکس بوده، به آنا گفت: «پیش از بازی های آسیایی اینچئون از ناحیه کمر مصدوم بودم اما نبود یک بوکسور آماده در وزن من ناچارم کرد تا به همراه تیم ملی به کره جنوبی بروم. این درد کمر شعاع و دامنه حرکتی ام را محدود کرده بود و نمی‌گذاشت با آمادگی کامل برابر حریفانم قرار بگیرم. با این حال توانستم تا یک قدمی مدال هم پیش بروم.»

وی افزود: «پس از بازی های آسیایی مدتی استراحت کردم تا دردم التیام یابد و دوباره به اردوی تیم ملی برگردم اما طول دوره درمانم زیاد شد و کمی دیرتر از زمانی که انتظار داشتم توانستم تمریناتم را شروع کنم. این تاخیر در شروع تمرینات عاملی شد تا نتوانم به اردوی تیم ملی اضافه شوم و دوستان رسانه‌ای هم بدون صحبت با من اعلام کردند که علی مظاهری از تیم ملی خداحافظی کرده است.»

کاپیتان تیم ملی بوکس خاطرنشان کرد: «پس از آنکه MRI گرفتم و مشخص شد بهتر شده ام، مدتی است که تمریناتم را زیرنظر دکتر اصلاحی آغاز کردم. البته هنوز اندکی آسیب دیده هستم ولی به شکلی تمرین می کنم که دامنه حرکتی ام بهتر و بهتر شود.»

مظاهری در مورد اینکه چه زمانی به تیم ملی بوکس برمی گردد، عنوان کرد:« زمان دقیق بازگشتم مشخص نیست ولی با آمادگی کامل به تیم ملی خواهم آمد و اگر آماده نباشم در این دوره از مسابقات بوکس قهرمانی آسیا شرکت نخواهم کرد رقابت هایی که سهمیه المپیک را نیز می توان در آن به دست آورد. این فرصتی است که بوکسور جوانی به جای من راهی این تورنمنت شود تا بهانه ای به دست منتقدین نداده باشم.»

وی ادامه داد: «اگر در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند نماینده تیم ملی در وزن 91 کیلو موفق نشد سهمیه المپیک را بگیرد، در تورنمنت های بعدی تلاش می کنم تا سهمیه المپیک را به دست آورم. البته معتقدم حضور در تمامی اوزان رقابت های بوکس بازی های المپیک دور از دسترس ورزشکاران ما نخواهد بود.»

کاپیتان تیم ملی بوکس یادآور شد: «حضور در المپیک نباید نقطه پایان موفقیت های بوکس ایران باشد. ما باید به گونه ای عمل کنیم که در برزیل زنگ تفریح حریفان خود نشویم. ملی پوشان بوکس ایران نیاز به حمایت همه جانبه دارد تا به خودباوری لازم جهت دستیابی به مدال المپیک برسند. ما با اردوهای مناسب، می توانیم در شرایطی قرار بگیریم که برابر هر حریفی آمادگی مبارزه داشته باشیم اما تمرینات مستمر هم به تنهایی کافی نیست.»

وی ادامه داد: «شنیده ام کمیته ملی المپیک به ورزشکارانی که موفق به کسب سهمیه المپیک ریو شوند نفری 10 میلیون پاداش به همراه حقوق ماهیانه ثابت پرداخت می کند. این حرکت انگیزه ورزشکاران المپیکی را زیاد می‌کند اما کافی نیست. مسئولان ورزشی باید ما را به تورنمنت های معتبر مختلف اعزام کنند تا در رقابت با حریفان آماده دنیا به آمادگی لازم برسیم. بوکسورهای ملی‌پوش می‌توانند همانند بوکسورهای قزاقستان به بهترینهای جهان تبدیل شوند به شرطی که در کوران مسابقات قرار بگیرند و دائما روی رینگ بروند. ما می توانیم همانند ورزشکاران کشتی و والیبال بهترین های جهان شویم.»

مظاهری در مورد حضور ولادیمیر وینکوف اوکراینی به عنوان سرمربی تیم ملی بوکس، تصریح کرد: «کسی که در اوکراین بیننده پروپا قرص مسابقات بوکس بوده باشد هم مربی خوبی می شود. وینکوف اگر بهترین مربی اوکراین نباشد باز هم می‌تواند تیم ملی بوکس را متحول کند به شرطی که به او زمان بدهیم. با 6 ماه و یک سال نمی شود انتظار داشت که او در تیم ملی معجزه داد اما اگر چندین سال بماند ایران به یکی از قدرت های بوکس جهان تبدیل می‌شود.»