یغما گلرویی: مخاطبان با عکس راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنند تا شعر + تصاویر

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، نمایشگاه‌ عکس‌های یغما گلرویی، عصر دیروز، پنجشنبه 15 مردادماه با حضورجمعی از هنرمندان و چهره‌های شناخته شده مانند جواد مجابی، بهاره رهنما، علیرضا رئیس‌دانا و... افتتاح شد. همچنین در این نمایشگاه کاتولوگی که دربردارنده 90 عکس و شعر از سروده‌های این شاعر رونمایی شد.

در عکس‌های گلرویی، رویکردهای اجتماعی‌ بیشتر خودنمایی می‌کنند؛ مفاهیمی مانند آزادی، جنگ‌ستیزی، فقر، رنج و ستمی که طبقات فرودست متحمل آن هستند که در ترانه‌ها و شعرهای او نیز می‌توان این مفاهیم را به وضوح دید.

عکس‌هایی که در نمایشگاه «این راهروها به تو نمی‌رسند» به نمایش درآمده‌اند، حاصل دوره‌های مختلف و مجموعه‌های مختلفی همچون «کبوتر و مجسمه» و «خیابانی‌ها» هستند. همچنین در کاتالوگی با همین عنوان و به مناسبت این نمایشگاه منتشر شده، محل عکس‌ها که شهرهای مختلف ایران، هند، فرانسه، ایتالیا و... را شامل می‌شوند، درج شده است.

گلرویی درباره عکس‌هایش به خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «عکس‌های من حاصل همان نگاه و تفکری است که مخاطبان من در ترانه‌ها و شعرهای من نیز با آن آشنا شده‌اند و از این حیث فکر می‌کنم عکس‌های من برای مخاطبانم، متمایز از عکس‌های دیگر باشد.»

وی که پیش از این تعدادی از عکس‌هایش را قبلا در فضاهای مجازی مثل اینستاگرامش منتشر کرده، معتقد است گاهی برخی از مخاطبان با وجود اینکه شناختی از مبانی عکاسی و هنر ندارند، برداشت‌های درستی از عکس‌ها دارند. این شاعر و ترانه‌سرا در این‌باره اظهار داشت: «در طول این مدت متوجه شده‌ام که در عکس، ویژگی‌هایی هست که باعث می‌شود مخاطب خیلی راحت‌تر با مفاهیمی که در ذهن من هستند، ارتباط برقرار کنند. به قول زنده‌یاد علی حاتمی در فیلم کمال‌الملک، خوشبختانه همه سواد دیدن دارند!»

گلرویی که عکس‌هایش هم مانند ترانه‌ها و شعرهایش سوژه‌محور است، دوست دارد حرفش توسط مخاطبان شنیده شود. او می‌گوید: «در پرده حرف زدن یا پیچاندن آن به گونه‌ای که فقط مخاطب دانشگاه رفته بتواند آن را بفهمد، کار من نیست.»

وی با تایید اینکه در آثارش، یه سمت مفاهیم چند‌لایه و تاویل‌پذیری حرکت کرده است، گفت: «عکس‌های مجموعه «خیابانی‌ها» مربوط به دوره اول عکاسی‌های من است که از ده یازده سال قبل آغاز شده است. در آن دوره من خیلی اصرار داشتم که به موضوعات اجتماعی، رنج‌ها و دردهای مردم بپردازم اما در ادامه متوجه شدم، می‌توان مفاهیم را در نمادهای مختلف جست‌وجو کرد. درست مثل عکسی که در پوستر نمایشگاهم استفاده شده است و تصویر دو بال مجسمه سیمرغ را در آسمان شهر منجیل نشان می‌دهد.»

گلرویی ادامه داد: «مفهوم این عکس، شاید همان مفهومی است که در عکسی که در مجموعه «خیابانی‌ها» از یک معتاد در حال تزریق مواد گرفته‌ام، وجود دارد اما نگاه من دیگر آن نگاه صریح و مستقیم نیست یا عکسی که در آن یک چاقو به همراه چند سر ماهی می‌بینید هم معانی مختلفی را در خود دارد.»

این همان تغییر رویه‌ای است که در ترانه‌های این ترانه‌سرا هم اتفاق افتاده؛ یعنی از پرداخت‌های مستقیم به سوژه و به اصطلاح «رو بازی کردن» به سمت مفاهیم چند لایه‌ و تاویل‌پذیری حرکت کرده است. البته در این رویکرد، همچنان اشاره به سوژه اصلی، هست اما تعابیر دیگری نیز برای مخاطب تداعی می‌شوند که به آثارش عمق بیشتر می‌دهد.