پرورش نسل جدید راهی برای تداوم حیات هنر نقالی و پرده‌خوانی است

ابوالفضل ورمزیار در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، به آموزش شاهنامه‌خوانی ویژه کودکان اشاره کرد و گفت: با توجه به استعدادهایی که در نسل جدید وجود دارد، دوره آموزش شاهنامه‌خوانی را ویژه کودکان هفت تا 15 سال برگزار کرده‌ام تا افراد از امروز با این هنر قدیمی و ایرانی آشنا شوند.

وی با اشاره به اینکه پرورش نسل جدید باعث اجرای نقالی و پرده‌خوانی در آینده خواهد شد، اظهار کرد: در جشنواره نقالان علوی با کودکان بااستعدادی روبه‌رو شدم که حضور پررنگ و حائز اهمیتی داشتند. بر همین اساس تصمیم گرفتم پرورش نسل جدید را به عنوان یک ضرورت به شکل جدی‌تری دنبال کنم.

این نقال و پرده‌خوان بیان کرد: در نقالی گام نخست درست خواندن شاهنامه است و بعد رویکرد و مطالب مذهبی مطرح می‌شود. در این دوره ملیت و دیانت دو محور اصلی به شمار می‌رود و با همان قدرت که شاهنامه درس داده می‌شود، باید متون دینی و ولایی آموزش داده شود.

وی با تأکید بر ضرورت توجه همزمان به دو رویکرد ملی و مذهبی تصریح کرد: نباید رویکرد ملی بر مذهبی یا مذهبی بر ملی مهم‌تر دانسته شود یا هم‌پوشانی داشته باشند بلکه لازم است تا دو نگاه در کنار هم قرار گیرند و با هم، تراز جامعه را پیش ببرند.

ورمزیار یادآور شد: نظام ضد ایرانی بر متون ملی بدون رگ و ریشه دینی تأکید دارد و این در حالی است که افراط و تفریط اشتباه است و همان‌گونه که فردوسی افتخارش ایران زمین است، افتخار ایرانیان هم به فردوسی است، پس باید به یاد داشته باشیم که ما ایرانی هستیم و ایرانی ولایت علی (ع) را همیشه سرلوحه قرار داده و جدای از دین و مذهب نیست.

وی در بخش دیگری از سخنانش بر اهمیت آموزش کار گروهی به کودکان و نوجوانان تأکید کرد و یادآور شد: برگزیده شدن یا نشدن در جشنواره دلیلی بر کامل بودن هنرجویان یا افرادی که تازه به این عرصه وارد شده‌اند نیست، همان‌طور که برگزیده نشدن دلیل بر ناقص بودن کار دیگران نیست. جشنواره امری نسبی است و در بخشی از انتخاب‌های آن سلیقه هیأت داوران هم دخیل است، اما اگر کودک و نوجوان و به خصوص والدینشان بخواهند با برگزیده شدن در یک جشنواره دچار غرور شوند و نیاز به آموزش را کافی بدانند، خطر وحشتناکی نسل جدید را تهدید خواهد کرد.

این پرده‌خوان در بخش دیگری از سخنانش پرداختن به هنر نقالی و پره‌خوانی به شکل مناسبتی و محدود را از دیگر آسیب‌های بزرگ این حوزه معرفی کرد و گفت: یک نقال نباید صرفاً چهار یا پنج نقل را فقط بیاموزد، او باید به صورت مداوم آموزش ببیند تا وقتی به سن تکلیف رسید و استقلال خود را به دست آورد این هنر را به عنوان مورد علاقه خود دنبال کند. باید حواسمان باشد که بچه‌ها آموزش‌هایی که به انتخاب و پیشنهاد ما در دوره طفولیت دیده‌اند را در آینده فراموش نکنند و این هنر به عنوان رشته مورد علاقه خود بپردازند.

انتهای پیام/4072/4031/