مسیر توسعه‌ کشور از تقویت مطبوعات می‌گذرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از لنجان، محمدرضا شریفی پیشکسوت مطبوعات شهرستان لنجان و بنیانگذار نمایندگی و خبرنگاری مطبوعات در فولادشهر و ذوب‌آهن اصفهان چهره صاحب اندیشه‌ای شناخته می‌شود که رسالت خطیر آگاهی‌بخشی به مردم از طریق اطلاعات دقیق را سرلوحه کار خود قرار داده است.

شریفی با وجدان اخلاقی و شرافت حرفه‌ای خود به رعایت احترام فردی و حفظ حریم و اسرار خصوصی اهتمام ورزیده و عمری را بدون لحظه‌ای آرامش، تنها در راستای رضایت معبود و خلق صرف کرد.

در روز خبرنگار فرصت مغتنمی دست داد تا وضعیت و جایگاه مطبوعات و رسانه‌ها، نقاط قوت، آسیب‌ها و مسائل و مشکلات این حوزه مورد بررسی کارشناسانه قرار گیرد. لذا گفتگویی با وی انجام شد که در ادامه می‌آید.

*قدری از خودتان بگویید.

-محمدرضا شریفی متولد شهر سده لنجان در آذر سال 1346 و نماینده و خبرنگار مطبوعات هستم. در سن 20 سالگی فعالیت مطبوعاتی خود را با روزنامه کیهان شروع کردم. در آن زمان کمتر کسی به روزنامه‌نگاری اهمیت می‌داد و شناختی نسبت به فعالیت‌های مطبوعاتی در این منطقه نبود. در دوران جوانی با عشق و علاقه‌ای که به این حرفه داشتم با هزینه شخصی و پشتکاری که حاکی از عزم راسخ و روح ناآرام من در انجام رسالت مطبوعاتی بود شغل و در واقع رسالتی را برگزیدم که بعضاً مورد سرزنش دوستان و آشنایان قرار می‌گرفتم.

*سرآغاز زندگی مطبوعاتی خود را توضیح دهید.

-زندگی شخصی من با زندگی مطبوعاتیم به شدت عجین شده است. چیزی که امروزه هضم آن با توجه به زندگی‌های مادی و محدودیت‌های اقتصادی مشکل است. سرآغاز فعالیت رسانه‌ای من از کارخانه ذوب‌آهن و شهرک واحد و بعد همزمان در آریاشهر سابق و فولادشهر فعلی شروع شد. اوایل کار دو دفتر داشتم. ابتدا در شهرک واحد ذوب‌آهن که همزمان با شروع عملیات نقشه‌برداری و گذاشته شدن سنگ بنای کارخانه ذوب‌آهن در آن زمان در حال شکل‌گیری بود، وارد شدم و این با استقبال گرم کارکنان ذوب‌آهن که در بیابان‌های طبس مشغول فعالیت‌های مقدماتی این طرح بودند روبه‌رو شد.

با توجه به علاقه‌ای که داشتم فعالیت‌های من شبانه‌روزی شده بود و زحمات زیادی را متحمل می‌شدم. با پای پیاده و یا با دوچرخه بین سده لنجان و شهرک واحد تردد می‌کردم. دفتر کار دیگر من در فولادشهر بود که با حفظ فعالیت مطبوعاتی در ذوب‌آهن و با 12 نفر در فولادشهر فعالیت خود را به آنجا هم تسری داده و نمایندگی مطبوعات را پایه‌ریزی کردم. سرکشی به حوزه‌های فعالیت و محل‌های فروش و توزیع و همچنین تردد به اصفهان و تهران و شرکت در جلسات از یک طرف و تهیه و ارسال خبر از شهرستان به تهران از طرف دیگر باعث می‌شد کمتر به امور شخصی زندگی برسم.

در آن زمان تهیه خبر، گزارش، مصاحبه و ارسال آن با کمترین امکانات انجام و به سختی مخابره و منعکس می‌شد. خبرهایی که بسیار مورد توجه مردم و برخی مسئولان قرار می‌گرفت. با توجه به حساسیتی که روی منطقه بود بارها از سوی سازمان امنیت رژیم سابق مورد تهدید قرار گرفتم اما همچنان به فعالیت ادامه می‌دادم.

*چه انگیزه‌ای باعث فعالیت مشتاقانه و پرتلاش شما شد؟

-انگیزه اصلی، علافه و عشق فراوانی بود که به خبرنگاری داشتم. به درآمد مادی بی‌توجه بودم و حتی درآمد حاصل را هم صرف پیشرفت امور مطبوعاتی می‌کردم. به آینده‌ای روشن امید داشتم و با توکل به خداوند متعال و تکیه بر نیروی جوانی با افرادی که حاضر شده بودند با کمترین حقوق همراه من در این منطقه تلاش کنند، فعالیت مطبوعاتی انجام می‌دادم.

*از جایگاه خود راضی هستید؟

-در یک کلام می‌گویم که از وضع موجود راضی نیستم. متأسفانه اکنون عده‌ای مطبوعات را با دید سیاسی می‌نگرند و اصحاب مطبوعات را فدای منافع سیاسی و منافع مادی خود می‌کنند. اکنون عده‌ای فرصت‌طلب و تازه به دوران‌رسیده در پوشش کار فرهنگی و با پشتوانه بیت‌المال به راحتی حرمت و حیثیت مطبوعاتی را نادیده گرفته و با ناامن کردن شغل شریف مطبوعاتی آبروی مردم را که حاصل سال‌ها تلاش معنوی است وجه‌المصالحه اقدامات شوم خود قرار می‌دهند.

*درباره مشکلات و معضلات خبرنگاران بگویید.

-خبرنگاری شغل شیرین و خوبی است اما اگر خبرنگاری نردبان ترقی مسئولان شود، زیان خواهد دید. بنابراین به نظر من خبرنگار باید خبرنگاری را برای رضای خدا انجام دهد و از کسی انتظار نداشته باشد. همانطور که می‌دانیم در احادیث تأکید زیادی بر رعایت خلوص نیت در آثار قلمی شده است. چنانچه در روایتی آمده است: «روز قیامت آثار قلمی شخص در صندوقچه‌ای بسته حاضر می‌شود که دارای قفل‌های آتشینی است. اگر شخص قلمش را به خاطر خدا به جریان انداخته باشد، مورد لطف و عنایت خداوند قرار می‌گیرد و اگر قلم او در راه معصیت خدا بکار رفته باشد او و اثرش در آتش جهنم می‌سوزند.»

*رسالت شما به عنوان خبرنگار چیست؟

-در فرهنگ توحیدی مهمترین ویژگی قلم این است که «قلم» حلقه پیوند آسمان و زمین است. در این فرهنگ خالق «لوح قلم» از همان روزی که بار امانت خلیفه الهی را به دوش انسان گذاشت، مسئولیت عظیمی را نیز متوجه قلم کرد. اسلام پایه‌های اولیه خود را براساس تکریم علم و قلم بنا گذاشت و به دنبال آن مردم فاقد تمدن و فرهنگ در مدتی کوتاه چنان دروازه‌های علم و فرهنگ را فتح کرده و تمدنی نوین را به جهانیان عرضه کردند که همگی را در حیرت فرو برد. من مسئولیت خود را تلاش برای سربلندی منطقه، خانواده و نمایندگی مطبوعات دیدم. در این راه سختی‌ها و مشکلات را به جان خریده و از سرمایه شخصی و نه از بیت‌المال برای پیشبرد رسالتی که به عهده داشتم، استفاده کردم. بدون توجه به بهره‌برداری اقتصادی از کارم از حق و حقوق خانواده‌ام گذشتم و بسیاری از اسرار را صرفاً به دلیل سوء استفاده کردن عده‌ای در سینه محفوظ داشتم.

*وضعیت فعلی فعالیت مطبوعات و رسانه را چگونه می‌بینید؟

-گرچه در سال‌های اخیر، مطبوعات کشور به دلیل افزایش اعتماد مردم، افزایش کیفیت انتقادی مطبوعات، پرداختن به مسائل و موضوعات مورد علاقه‌ جامعه، افزایش دامنه اطلاع‌رسانی، رشدی کمی و کیفی داشته‌‌اند، اما همچنان با نقطه‌ ایده‌آل فاصله‌ زیادی دارند، به شکلی که در حوزه‌ کیفی مقاله، مصاحبه، گزارش، یادداشت و … افت زیادی را مشاهده می‌کنیم.

متأسفانه نسل جوانی که امروز در مطبوعات حضور دارند، بسیاری از آنها به دلایل خاصی در این حرفه هسند. برخی از آنها حتی با وجود تحصیلات دانشگاهی در رشته‌ روزنامه‌نگاری از تجربه‌ کافی برخوردار نیستند، زیرا متأسفانه دروس اصلی روزنامه‌نگاری که باید به صورت عملی به تجارب دانشجویان این رشته اضافه کند در دانشگاه‌های کشور اجرا نمی‌شود و دانشجویان تنها از دروس تئوری در این دانشگاه‌ها بهره‌مند می‌شوند.

به طور کلی راه توسعه‌ کشور از راه توسعه و تقویت مطبوعات عبور می‌کند و اگر این اصل به باوری عمومی تبدیل شود، آگاه‌سازی شهروندان می‌تواند به توسعه‌ کشورمان بسیار کمک کند، هرچند که به نظر می‌رسد وضعیت مطبوعات کشور، امروزه با همه‌ ناملایمات و فشارهایی که دامن‌گیر آن شده است، روبه پیشرفت قرار داشته و دوران گذار را می‌پیماید.

انتهای پیام/4065