تعیین تکلیف مربی تیم ملی هندبال تا پایان فرودین ماه

علیرضا رحیمی رئیس فدراسیون هندبال در گفت‌‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا درباره آخرین وضعیت انتخاب سرمربی تیم‌ملی هندبال مردان ایران گفت: «چندین گزینه مدنظر ماست که در حال بررسی آنها هستیم.‌ با دو مربی اسپانیایی و اروپایی وارد مذاکره شدیم‌ اما متاسفانه همسر مربی اسپانیایی به او گفت که به ایران نیاید به همین دلیل حضور او در ایران و هدایت تیم ملی هندبال منتفی شد. البته غیر از او یک مربی اروپایی هم مدنظر داریم اما فعلا لیگ اروپا تمام نشده و مربیان حاضر در این لیگ هم درگیر مسابقاتشان هستند. ما هر چه سریعتر به دنبال این هستیم که مربی طراز اول برای تیم ملی مردان هندبال جذب کنیم.»

وی ادامه داد: «‌مسابقات جاکارتا پیش روست و ما باید ناکامی که ملی‌پوشان در رقابت‌های قهرمانی آسیا به دست آمد را جبران کنیم.‌در آن رقابت ها تیم ما به قدری از نظر فنی قدرتمند بود که مستحق شکست و عنوان پنچمی نبود اما متاسفانه اشتباه ما در انتخاب ماچک باعث شد این نتیجه رقم بخورد حالا هم هر چه سریعتر به دنبال انتخاب یک مربی طراز اول هستیم تا در جاکارتا این ناکامی را جبران کنیم.»

رحیمی در پاسخ به اینکه انتخاب سرمربی دیر نشده است و برای جاکارتا زمان را از دست داده‌اید،‌ عنوان کرد: «‌در حال حاضر ما فدراسیونی هستیم که بیشترین لژیونر را داریم و از همین روی مربی که قرار است هدایت این تیم را برعهده بگیرد کارش راحت است البته تا زمانی هم که آنها به ایران برنگردند و در خدمت تیم ملی نباشد بهترین مربی هم کارایی نخواهد داشت در هر حال امیدوارم تا پایان فرودین‌ماه ما بهترین مربی هندبال را جذب کنیم و کار برای جاکارتا را شروع کنیم.»

رئیس فدراسیون هندبال همچنین در مورد هجمه‌هایی که برای اعزام مرتجی دامادش و رجبی دبیر فدراسیون که به کلاس های آموزشی مطرح شد، پاسخ داد و گفت:« این دوره از کلاس ها هر سال دو دوره برگزار می شود و تاکنون چندین نفر هم اعزام شدند. مرتجی قبل از اینکه داماد من باشد مربی و بازیکن تیم ملی بود او رزومه قابل قبولی دارد و به زبان انگلیسی مسلط است. رجبی دبیر فدراسیون هم همین شرایط را دارد و به دو زبان انگلیسی و عربی مسلط است و بازیکن تیم ملی بوده و از طرفی شرایط سنی هم داشتند به همین دلیل ما اگر کسی را هم اعزام کنیم در نهایت گزینش نهایی با خود آنهاست و آنها طبق روزمه ای که افراد دارند انتخاب می کنند که چه کسانی در این دوره ها حضور داشته باشند. از طرفی دیگر در ایران همه دوست دارند به کلاس آموزشی بروند اما هیچ کس هزینه ای از خودش نمی دهد در حالی که این دو نفر با هزینه شخصی خودشان به این دوره ها رفتند.»