ربات‌ها حقوق بیشتری دریافت می‌کنند

به گزارش گروه علم و فناوری آنا از Futurism، وقتی سیری، دستیار هوشمند اپل، الکسا، دستیار صوتی آمازون یا کورتانا، دستیار هوشمند مایکروسافت، را غیرفعال می‌کنید، احساس گناه نمی‌کنید چرا که آنها کاملا انسانی نیستند. ما حس می‌کنیم که زیر ظاهر این نرم‌افزار پیچیده، شخصی وجود خارجی ندارد. اما هوش مصنوعی به سرعت در حال پیشرفت است.

احتمال دارد در آینده نه چندان دوری حس کنیم که ماشین‌ها هم برای خودشان افکار و احساسات دارند حتی با وجود این که از فلز و پلاستیک ساخته شده‌اند. وقتی که این اتفاق بیفتد، نحوه رفتار ما به ربات‌ها مساله مهمی خواهد بود. دانشمندان از حالا آینده‌ای را تصور می‌کنند که ربات‌ها و ماشین‌های هوش مصنوعی حق و حقوقی برای خود خواهند داشت. البته این حقوق لزوما مشابه حقوق بشر نخواهد بود.

کریستن اندروز، فیلسوف دانشگاه یورک در کانادا، در این باره می‌گوید: «اگر کامپیوتر یا ربات شما، خودآگاه باشد و مستقل از شما فکر و عمل کند، خیلی سخت است که آن را یک شخص محسوب نکنیم».

این امر سوالات زیادی را برمی‌انگیزد؛ چگونه باید با رباتی که خودآگاه است، رفتار کرد؟ اگر دریابیم که یک برنامه هوش مصنوعی از نظر احساسی می‌تواند رنج بکشد یا درد را احساس کند، چه باید بکنیم؟ آیا خاموش کردن آن قتل محسوب می‌شود؟

ربات‌ها در مقابل میمون‌ها

حقوق ربات‌ها را می‌توان با جنبش حقوق حیوانات مقایسه کرد. فعالان حقوق حیوانات سالیان درازی است که برای وضعیت قانونی حیوانات خاصی، به ویژه خانواده میمون‌ها، تلاش می‌کنند. سازمان‌های بزرگی از حقوق شامپانزه‌ها، گوریل‌‎ها و اوران‌گوتان‌ها حمایت می‌کنند و براین باورند که باید با این حیوانات مانند افراد مستقل رفتار شود.

استیون وایز، سرپرست تیم حقوقی، معتقد است که منطق مشابهی مشمول هر موجودیت خودمختاری، چه زنده چه غیرزنده، می‌شود. وی می‌گوید: «باید تعهدات قانونی و اخلاقی مشابهی درباره مخلوفات هوشمند داشته باشیم».

البته تصمیم‌گیری درباره این که کدام ماشین مستحق حق و حقوق و تعهدات اخلاقی است، کار بسیار دشواری است چرا که معمولا افکار و احساسات انسان‌ها را به وسیله موجودیت‌های بی‌جان نشان می‌دهیم و در نهایت با موجودیت‌هایی که عاری از هزگونه افکار و احساسات هستند، همدردی می‌کنیم.

مترجم: هانا حیدری