میرزاخانی اگر در ایران مانده‌بود در استخدام دانشگاهی مشکل پیدا می‌کرد

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دکتر رضا منصوری استاد دانشکده فیزیک دانشگاه شریف از تجربه 50 ساله خود در آموزش عالی متناسب با مراسم سخنانی بیان کرد و گفت: کشوری که تاریخ خود را نداند و ریشه خود را نشناسد، آینده خود را نمی‌تواند بسازد؛ دیگران آن را برایش می‌سازند. ایران ما در آستانه امتحانی بزرگ در تاریخ است.

او با اشاره به تاریخچه سه هزار ساله پرافتخار ایران، افزود: در تاریخ ایران کمتر دورانی را می‌بینم که عظمت ایران همراه با حضور نخبگان علمی باشد؛ اکنون در جهان پیچیده مدرن، قدرت پایدار بدون علم پایدار، تصورپذیر نیست و علم پایدار در فرآیندهای اجتماعی بدون جذب نخبگان ناممکن است.

منصوری تصریح کرد: ما در جمهوری اسلامی احیای دوران طلایی اسلام را در سر می‌پرورانیم و از کرسی‌های آزاداندیشی صحبت می‌کنیم. دانشگاه‌سازی ما در این دوران 40 ساله شباهت زیاد به دوران اوج مدرسه‌سازی پس از آل بویه دارد.

او ادامه داد: ما معنی آزاداندیشی را از دست داده‌ایم. ما نخبگی علمی را در قید اخلاق می‌فهمیم. ما مریم میرزاخانی را در قید هنجارهای ظاهری می‌بینیم. او اگر در ایران مانده بود، بدون شک در استخدام دانشگاهی مشکل پیدا می کرد؛ نه می‌توانستیم از او ریاضی‌دانی جهانی تربیت کنیم و نه او را استخدام می‌کردیم.

منصوری افزود: ما مجبور شدیم بزرگداشت او را برگزار کنیم، چون دیگران بزرگی او را شناختند و او از حدی گذشت که بزرگی او را نمی‌شد کتمان کرد؛ ما اسباب متعبد بودن و شدن را فراهم کرده‌ایم اما برای تهیه اسباب رشد خلاقیت در کشور کمترین گام را برداشته‌ایم؛ دیگران راه شکوفایی جوانان ما و همین اسباب بزرگی را فراهم می‌کنند. اسباب بزرگی مریم میرزاخانی را هم دیگران فراهم کردند و او بزرگ شد.

او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: استاد مریم میرزاخانی می‌رود که نقطه عطفی در تاریخ ایران شود. او با بزرگی خود توانست نشان بدهد نظام علمی ما معیوب است، نه فقط عقب از تاریخ که طبیعی است.

منصوری ادامه داد: از دید من دو بخش کشور می‌توانند همراه با دانشگاهیان بکوشند محیط آرام‌تری برای جوانان جویای خلاقیت و آرامش پدید آورند: بخش دفاعی و بخش خصوصی. بخش دفاعی نیازهای واقعی دارد که نمی‌تواند در شعار و کلمه خلاصه شود. بخش دفاعی را هم نمی‌توان با موعظه‌های اخلاقی راضی نگه داشت. بخش دفاعی نتیجه می‌خواهد. دانشگاهیان ما متاسفانه گاهی تحت تاثیر توهمات روشنفکری از رفع نیازهای دفاعی سر باز می‌زنند.

استاد دانشگاه شریف تصریح کرد: مریم میرزاخانی بزرگ‌تر از آن است که او را با لفظ بیگانه پروفسور خطاب کنیم. میرزاخانی با مرگ خود به ما آموزه‌ای اسلامی را یادآور شد که لازم است ما ایرانیان در جمهوری اسلامی بیش از هر چیز به نیازهای انسانی خود برای شکوفایی و آرامش و صلح بپردازیم.

او در پایان گفت: این امکان تفکر و بروز خلاقیت است که نخبگی می‌آفریند. جامعه‌ای هم که آرامش برای جوانانش پدید آورد، به علم پایدار و توسعه پایدار می‌تواند امیدوار باشد.