«هنر و مرگ» آنتونن آرتو منتشر شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا،‌ «هنر و مرگ» نوشته‌ آنتونن آرتو با ترجمه‌ی فرید قدمی منتشر شد. این کتاب که شامل گزیده‌ای از نوشته‌های آرتو است در 80 صفحه و با قیمت 10هزار تومان توسط انتشارات مانیاهنر منتشر شده است.

در یادداشت پشت جلد این کتاب می‌خوانیم:

«آنتونن آرتو (1948-1896) شاید غریب‌ترین چهره‌ی ادبیات مدرن باشد، کسی که تأثیرش بر تفکر، تئاتر و ادبیات همچنان پابرجاست و از جمله تئاتر مدرن را مصاف او و برتولت برشت می‌دانند؛ شاعری پیشرو و از پیشگامان سوررئالیسم که تئاتر را همزاد زندگی می‌دانست و عمرش در تیمارستان‌های فرانسه تباه شد تا همان‌طور که خودش درباره‌ ونسان‌ونگوگ و ژرار دونروال گفته بود، جامعه از شر افشاگری‌هایش در امان بماند. آرتویی که عزم سفر به ورای مرزهای ناممکن کرده بود، در واپسین ماه‌های عمرش وقتی به سخنرانی دعوت می‌شود چیزی برای گفتن به مخاطبانش ندارد به‌جز آواهایی دردناک و نگاهی موهوم، گویا آنچه که او می‌خواست بگوید ورای امکان زبان نمادین بشری بود. کتاب حاضر ترجمه‌ای است از گزیده‌ نوشتار او که از ترجمه‌ی انگلیسی سوزان سانتاگ به فارسی درآمده است.»

این کتاب که با پیشگفتار مترجم درباره‌ زندگی، آثار و تفکر آرتو آغاز شده است، شامل مقاله‌ «هنر و مرگ»، نمایشنامه‌ی سوررئالیستی «فوران خون»، گزیده‌ شعرهای نخستین آرتو، نامه به آنائیس نین و مشهورترین نوشته‌ی آرتو با نام «اینجا نهفته» است.

فرید قدمی در پیشگفتار خود بر کتاب درباره‌ این متن اخیر می‌نویسد:

««این‌جا نهفته» یکی از مرموزترین و دشوارترین نوشته‌های آرتو است، نوشتاری که نمی‌توان هیچ نامی به رویش گذاشت جز «نوشتار». آرتو «این‌جا نهفته» را در 1947 نوشته است، یکی از آخرین نوشته‌هایش که معمولاً در کنار «فرهنگ سرخپوستی» خوانده می‌شود. «فرهنگ سرخپوستی» متن کوتاهی است که هم‌بستگی بسیاری با «این‌جا نهفته» دارد و حتا می‌توان آن‌ها را در ادامه‌ یکدیگر خواند، اما به‌دلایل معلوم «فرهنگ سرخپوستی» در این کتاب قابل انتشار نبود.

شروع درخشان «این‌جا نهفته» به یکی از مشهورترین نقل‌قول‌ها از آرتو بدل شده است:

من، آنتونن آرتو، فرزند خودم هستم، پدر خودم، مادر خودم،

و خودم...

و سراسر این نوشتار چیزی نیست جز اثبات همین سطرهای نخستین؛ روایتی رازآلود و پر از استعارات و مجازهای غریب و دشوار پیرامون تولد، تولد آنتونن آرتو؛ نوشتاری که نویسندگان و فیلسوفان پس از آرتو بسیار درباره‌اش نوشته‌اند، از ژاک دریدا گرفته تا ژیل دُلوز و فلیکس گتاری.

«این‌جا نهفته» اوج آن چیزی است که آرتو از نوشتار می‌خواهد: ابهام، تشویش و خشونت، با زبانی نامفهوم، که به تعبیر خودش یگانه زبانِ راستین است، برای بیانِ آنچه که به بیان نمی‌آید.»

آنتونن آرتو شاعر، کارگردان و بازیگر تئاتر، نقاش، نظریه‌پرداز و از رهبران اصلی سوررئالیسم بود که بخش زیادی از عمرش در تیمارستان سپری شد.