مشاهده فعالیت مغزی، درمانگر افسردگی است

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از ScienceAlert، براساس نتایج حاکی از مطالعات اخیر، در یک روش غیرتهاجمی جدید بخشی از مغز که در افسردگی دخیل است، تحریک می‌شود. این امر مزایای عمده‌ای برای افراد مبتلا به این اختلال دربردارد.

این روش شامل یک فرد می‌شود که به تماشای فعالیت آمیگدال خود می‌نشیند و با یادآوری خاطرات مثبت، آگاهانه سعی در افزایش این فعالیت دارد. این روش «نوروفیدبک» یا «بازخورد عصبی» نام دارد. آمیگدال و یا در فارسی بادامه، قسمتی از دستگاه کناره‌ای (سیستم لیمبیک) در مغز است که نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می‌کند.

کیمبرلی یانگ، سرپرست این پژوهش و استاد روانپزشکی دانشگاه پزشکی پیتزبورک، می‌گوید این آزمایش در حال کوچک بودن نتایج امیدوارکننده‌ای دارد.

بازخورد زیستی در اصل نوعی بیوفیدبک است که با استفاده از ثبت امواج الکتریکی مغز و دادن بازخورد به فرد تلاش می‌کند که نوعی خودتنظیمی را به بیمار آموزش دهد. بازخورد به طور معمول از راه صدا یا تصویر به فرد ارائه می‌شود و از این طریق فرد متوجه می‌شود که آیا تغییر مناسبی را در فعالیت امواج مغزی خود ایجاد کرده است یا خیر.

در این مطالعه، یانگ 36 داوطلب بالغ مبتلا به افسردگی را به دو گروه تقسیم کرد. یکی از گروه‌ها آزمایش «بازخورد عصبی» را روی فعالیت آمیگدال خود انجام دادند. گروه کنترل نیز یک تمرین بازخورد عصبی تقلبی روی قسمتی از مغز انجام دادند که در فرآیند پردازش احساسات دخالت ندارد.

مغز افراد در هر دو گروه با یک تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی یا FMRI اسکن شد تا محل آمیگدال یا ناحیه کنترل مغز به تصویر کشیده شود. سپس دانشمندان یک سیگنال از قسمتی از مغز که در حال اندازه گیری فعالیت‌های آن بودند را به شرکت کنندگان نشان دادند و از آنها خواستند که تلاش کنند با به خاطر آوردن لحظات و خاطرات شاد قدرت سیگنال را افزایش دهند.

بعد از دو جلسه، 12 نفر از 19 شرکت کننده که روش بازخورد عصبی fMRI را امتحان کرده بودند شاهد کاهش قابل توجهی در مقیاس اندازه گیری استانداراد افسردگی خود بودند. در گروه کنترل این کاهش تنها در دو نفر از داوطلبان دیده شد.

یانگ می‌گوید: «در حال حاضر می‌خواهیم نشان دهیم که این روش چقدر موثر است».

یکی از دلایلی که یانگ و تیم تحقیقاتی وی بر این باور بودند که این روش موفقیت‌آمیز خواهد بود به این دلیل بود که آنها از نقش کلیدی آمیگدال در افسردگی خبر داشتند. آمیگدال افراد افسرده تمایل بیشتری به پاسخگویی به نشانه‌های احساسی منفی دارد؛ مانند عکسی که آنها را به یاد شرایط ترسناکی می‌اندازد. همچنین آمیگدال این افراد به نشانه‌های احساسی مثبت واکنش کم‌تری نشان می‌دهد؛ مانند خاطره شادی از دوران کودکی.

بنابراین هدف یانگ از این آزمایش این بود که دریابد، آیا افزایش پاسخ‌دهی آمیگدال به خاطرات مثبت منجر به کاهش علائم افسردگی در فرد می‌شود؟

وی هشدار می‌دهد که بازخورد عصبی را نباید با «نوروفیدبک EEG» یا «بازخورد عصبی EGG» برابر دانست. بازخورد عصبی EEG روشی است که در آن به افراد آموزش داده می‌شود تا امواج مغز خود را با استفاده از یک دستگاه EEG یا نوار مغزی کنترل کنند.

برخلاف روش بازخورد عصبی در بازخورد عصبی نوار مغزی، الکترودهایی روی سر بیمار قرار می‌گیرد تا نقشه تقریبی از فعالیت الکتریکی مغز از تمامی قسمت‌های خاص مور نیاز تهیه شود.

به گفته یانگ، اگر fMRI یک نقشه گوگل‌مپ از مغز باشد، EEG یک نقشه دست‌نویس دقیق از مغز است. وی اضافه می‌کند: «ما در این روش قادریم به ساختارهای عمیقی از مغز مانند آمیگدال دسترسی داشته باشیم، در حالی که در روش بازخورد عصبی EEG به راحتی نمی‌توان به چنین ناحیه‌هایی دسترسی داشته باشید».

در حالی که متاسفانه روش بازخورد عصبی fMRI هنوز جدید است، بازخورد عصبی EEG حدودا چند سالی است که استفاده می‌شود و کارخانه‌های زیادی در سراسر دنیا آن را تبدیل به درمانی برای بیماری‌های جدی روانی مانند افسردگی و اختلال ADHD کرده‌اند.

تیم تحقیقاتی نگران هستند که سردرگمی بین این دو روش منجر به آسیب رساندن به نتایج مطالعاتشان شود. اقدام بعدی یانگ این است که آنچه تیم پژوهشی از مطالعات fMRI یادگرفته‌اند را به درمان یا تمریناتی تبدیل کند و در دسترس افرادی قرار دهد که به آن نیاز دارند.

مترجم: هانا حیدری