گروهی از نئاندرتال‌ها گیاهخوار و گروهی گوشتخوار بوده‌اند

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از NewScientist، گروهی از پژوهشگران دانشگاه ادلید استرالیا با بررسی DNA دندان‌های دو گروه از نئاندرتال‌های ساکن دو نقطه مختلف اروپا به این نتیجه رسیده‌اند که یک گروه اساسا گوشتخوار و گروه دیگر تقریبا به طور کامل گیاهخوار بوده است.

DNA متعلق به دو انسان نئاندرتال متعلق به ۴۸ هزار سال پیش ساکن ناحیه ال سیدرون در شمال اسپانیا نشان می‌دهد آنها اساسا از خزه و جلبک، پوست درخت و گیاهان و قارچ تغدیه می‌کردند. اما DNA نئاندرتالی متعلق به ۳۹ هزار سال پیش و ساکن ناحیه‌ای موسوم به «اسپا» در بلژیک فعلی نشان می‌دهد این گروه کرگدن، گوسفند و قارچ می‌خوردند و از هیچ نوع گیاهی تغذیه نمی‌کردند.

نکته‌ای که تعجب برخی از پژوهشگران را برانگیخته این است که روی استخوان‌های به جا مانده از نئاندرتال‌های ال سیدرون جای زخم‌های عمیقی هست که معمولا به عنوان نشان همنوع‌خواری تفسیر شده است. شاید این گروه خود گیاهخوار بوده است ولی طعمه نئاندرتال‌های گوشتخوار می‌شدند.

برخی از پژوهشگران توصیه می‌کنند که نتایج این پژوهش جدید را باید با احتیاط بررسی کرد چون بخش اعظم اطلاعات از باکتری‌های ناحیه دهان جمع‌آوری شده است. در نتیجه نمی‌توان با قطعیت گفت که تمامی منابع تغذیه این موجودات را روشن می‌کند.

یکی از دو نئاندرتال منطقه ال سیدرون که پسر نوجوانی است، در دندان‌های خود ورم چرکی (آبسه) بزرگی داشته است. بررسی جدید DNA نشان می‌دهد او به اسهال مبتلا شده بوده و در دستگاه گوارش خود انگل داشت.

پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که این نوجوان گیاهی حاوی مواد ضد تورم می‌خورده است. پژوهش جدید نیز آثار گیاهی از خانواده درخت سپیدار را در بدن او پیدا کرده است که خاصیت مسکن دارد و یکی از اجزاء اصلی آسپرین امروزی است.

علاوه بر این در دندان‌های او DNA قارچ حاوی ماده طبیعی پنی‌سیلین، منبع اصلی کشف و تولید پنی‌سیلین پیدا شده است. اما نمی‌توان با قاطعیت گفت که نئاندرتال‌ها این نوع قارچ را به خاطر خاصیت درمانی آن مصرف می‌کردند و شاید بخشی از تغذیه روزمره آنها بوده است.

روزنامه واشنگتن پست نیز با اشاره به همین موضوع می‌نویسد بررسی میکروب موجود در دندان‌های به جا مانده از نئاندرتال‌ها اسرار جالبی را در مورد تغذیه آنها برملا می‌کند.

دندان‌ها سخت‌ترین بخش بدن انسان هستند و بیش از هر اندام دیگری می‌توانند در برابر هزاران سال پوسیدگی دوام بیاورند. به همین خاطر دکتر کیث دوبنی، پروفسور فسیل‌شناسی انسانی در دانشگاه لیورپول، و همکارش در پژوهش جدیدی از دندان‌های نئاندرتال‌ها اسرار خارق‌العاده‌ای را کشف کرده‌اند.

به گفته او دندان‌ها مثل گنجینه‌ای از اطلاعات بیولوژیک نه فقط در مورد شواهد مستقیم نوع تغذیه بلکه اکوسیستمی است که در اطراف ما شکل می‌گیرد و تحول می‌یابد.

دکتر کیث دوبنی می‌گوید: «با بررسی باکتری‌ها و پاتوژن‌ها، نحوه تکامل پاتوژن و نوع تغذیه یک روش علمی کاملا جدید خلق شده که نگاه ما به گذشته را تغییر خواهد داد».