ردیابی رگبار تشعشعات الکترومغناطیسی

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به‌ نقل از Space.com، تشعشعات کیهانی و امواج بسیار قدرتمند یا دنباله‌داری که از اعماق فضای ناشناخته به زمین می‌رسند، از جمله سربه‌مهر‌ترین رازهای ستاره‌شناسی بودند. کیهان‌شناسان همواره به دنبال راهی بودند تا بتوانند منشاء اصلی هر تشعشع را مشخص کنند. دانش ما درباره این تشعشعات نشان می‌داد که ستارگان و کهکشان‌های ویژه‌ای که حاوی ستاره‌های نوترونی و ابرنواخترها هستند، می‌توانند این تشعشعات را ارسال کنند اما تفکیک آنها تا امروز غیرممکن بود.

در روشی که گروهی از کیهان‌شناسان ابداع کردند، منشاء یک رگبار کیهانی قدرتمند شناسایی و ثبت شد. در این روش آنها ابتدا با یک تلسکوپ رادیویی عظیم، محل دریافت تشعشع را علامت‌گذاری کردند و سپس با تلسکوپی دیگر در نیم‌کره شمالی از آن محدوده عکس‌برداری کردند.

در مرحله بعدی، محدوده عکسبرداری و تشعشع را کوچک و کوچک‌تر کردند تا به کهکشان FRB 121102 رسیدند. این کهکشان یک کوتوله در فاصله بیش از 3 میلیارد سال نوری از زمین است. کهکشان‌های کوتوله به کهکشان‌های کوچکی گفته می‌شود که تنها چند صد برابر بزرگ‌تر از کهکشان راه شیری هستند. این کهکشان یک شگفتی دیگر نیز رقم زد و آن اینکه معمولا چنین پرتوهای قدرتمند و رگباری‌ای از کهکشان‌های بزرگ و کهنسال و با منشاء ستاره نوترونی گسیل می‌شوند اما این کهکشان نسبتا جوان، حاوی یک هایپرنوا (ابرنواختر بسیار عظیم) است که منشاء پرتوها شناخته شده است.

در صورتی که دانشمندان بتوانند از این روش برای یافتن منشاء رگبارهای رادیویی دیگر نیز استفاده کنند، دانش مهم و قابل توجهی درباره نحوه شکل‌گیری ستاره‌ها در کهکشان‌ها و آنچه در میلیاردها سال قبل در آنها روی داده است به دست خواهد آمد.

مترجم: بهزاد احمدی‌نیا