علی جنتی: تلاش داشتیم زاویه اصحاب رسانه را با نظام کم کنیم/ اتاق‌های فکر پنهان از شروع کار دولت برای تخریب فعال شدند

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی آنا،علی جنتی در ابتدای سخنرانی‌اش به خطبه‌ای از امیرالمومنین(ع) اشاره کرد که به بی‌ارزشی دنیا ارتباط داشت.

وی گفت: «امیدوارم خداوند آنچه را که شما گواهی کردید در کارنامه من ثبت کند و با حسن‌‌ظن با من رفتار نماید. من اینجا به دنبال ارائه گزارش نیستم و تنها می‌گویم سهم من از آنچه در طول 2 یا 3 سال در دولت تدبیر و امید در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شد، به کارگیری نیروهای مومن، معتقد به نظام، متدین، کارآمد و متخصص بوده و تلاش داشته‌ام که کسانی را به همکاری دعوت کنم که نسبت به آن کاری که برعهده می‌گیرند آشنایی و تخصص لازم را داشته باشند و خوشحالم که دوستانی که در این مدت همکاری داشتم در عمل، لیاقت و شایستگی کاری که برعهده داشتند را نشان دادند.»

وی اظهار کرد: «همواره سعی داشتم سیاست‌های دولت تدبیر و امید که رئیس‌جمهور در انتخابات ریاست جمهوری مطرح کردند، اعم از حمایت از آزاداندیشی، آزادی ‌بیان، قانون‌گرایی و توجه به اصحاب رسانه را در عملکردم اعمال کنم. ما نسبت به اصحاب فرهنگ و هنر تنها احترام قائل شدیم و سعی کردیم منزلت آنها را حفظ کنیم و همراه با تحولات جهانی با حوزه فرهنگ حرکت کنیم.»

علی جنتی اظهار کرد: «گفتمان‌سازی برای اقتصاد مقاومتی سرفصل سیاست‌ها در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است.»

وی درباره چالش‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشریح کرد: «اتاق‌های فکر پنهان از شروع کار دولت برای تخریب در بخش‌های مختلف فعال شدند که البته در ابتدا اتاق فکر بود و بعدها به اتاق عملیات تبدیل شد. در حوزه کتاب اتاق‌های فکری وجود دارد که تمام آنچه را که در کشور منتشر می‌شود را رصد و مطالعه می‌کند تا ببیند کجا پاراگرافی وجود دارد که مطابق با سلیقه آنها نیست و یا در کجا عکسی به چاپ رسیده که آنها نمی‌پسندند را به صورت هفتگی و ماهیانه در اختیار مقامات و ائمه جمعه ارائه کنند تا بگویند فرهنگ کشور به ولنگاری کشیده شده است.»

وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: «در دوره فعالیتم در این منصب هر هفته با سوژه و چالشی دست و پنجه نرم می‌کردیم. در رابطه با کتاب یکسال در ابتدای کار با این نجواها مواجه شدیم که وزارت ارشاد در سال جدید ممیزی را قبول ندارد. این در حالی بود که ما ممیزی قبل از انتشار را به ناشران ارجاع داده بودیم. در این دوره 21 نفر از شخصیت‌های فرهیخته به عنوان هیات ناظر به شورای انقلاب فرهنگی معرفی شدند و بر کتاب‌ها نظارت دارند، در حالی‌که در دولت دهم رئیس‌جمهور وقت اصلا چنین نظراتی را قبول نداشت.»

وی افزود: «اتاق فکر مقابله با موسیقی، از دیگر اتاق‌های فکر بود که با بهره‌گیری از سیاست‌ها و رسانه‌ها به کار خود ادامه می‌داد. یکبار تکخوانی خواننده‌های زن را مطرح کردند در حالی که هیچ مجوزی برای اجرا صادر نشده بود. همچنین در صحن مجلس در کمال بی‌تقوایی عکسی را به 200 نفر از نمایندگان ارائه کردند در حالی که خواننده موردنظر هیچ فعالیتی در داخل کشور نداشت که در ادامه به قول خودشان به این ادعا کارت زرد داده شد.»

وی ادامه داد: «بعد جلوی برخی از کنسرت‌ها را گرفتند و از وضع ظاهری افراد ایراد گرفتند که ما برای آن هم شیوه‌نامه‌ای نوشتیم و تکلیف را روشن کردیم. بعد گفتند تماشاگران و مخاطبان کنسرت‌ها حجاب را رعایت نمی‌کنند و در ادامه یکسری از شهرها از برگزاری کنسرت مستثنی شدند؛ اول مشهد، بعد قم، بعد شیراز و به همین ترتیب دنبال این مسائل رفتند و ائمه جمعه، نیروهای خودسر، نیروی انتظامی در برابر برگزاری کنسرت‌ها صف‌آرایی کردند.»

وی در ادامه سخنانش به اتاق فکر هنرهای نمایشی اشاره کرد و اظهار کرد: «در تهران 100 تا 110 تئاتر اجرا می‌شود و ما نمی‌توانیم به صورت دائم بالای سرشان بایستیم. ممکن است خارج از برنامه و جلسات نمایشنامه‌خوانی برخی اتفاق‌ها بیفتد. افراد فعال در اتاق فکر برخی اتفاقات را چنان نمایش دادند که بگویند ببینید در تئاتر چه اتفاقی می‌افتد؛ در حوزه سینما نیز همین‌طور. در حالی‌که ما در تمام این حوزه‌ها مراقبت کامل داشتیم و حتی نسبت به ترانه‌هایی که تصویب می‌شد، نظارت دقیقی اعمال می‌کردیم. نگاه ما در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این بود که از همه نیروهای فرهنگی و هنری حمایت کنیم؛ هم از جوانان که تازه وارد این حوزه می‌شوند و هم از اصحاب هنر به خصوص پیشکسوتان.»

جنتی افزود: «تلاش داشتیم زاویه اصحاب رسانه را با نظام کم کنیم و هنر آنها را در خدمت نظام قرار دهیم و همراه با تحولات جهانی حرکت کنیم.»

وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: «ما سعی داشتیم فضای مجازی را با تولیدات خود پر کنیم. طبیعتا جمع کردن اندیشه‌های متفاوت یکی از سخت‌ترین کارها بود؛ به خصوص در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. چرا که تمام گروه‌ها انتظار دارند همه‌چیز با سلیقه آنها انجام شود. ما معتقد هستیم کشور را نمی‌توان با یک سلیقه اداره کرد، کشور متعلق به همه است و باید تمام سلایق در آن در نظر گرفته شود. کشور نیاز به امیدبخشی به خصوص به اصحاب فرهنگ و هنر دارد. عده‌ای به تمام سرمایه‌های اخلاقی کشور چوب حراج می‌زنند که نتیجه‌اش بی‌اعتمادی به نظام است.»